طراحی شالوده های ساختمان

طراحی شالوده های ساختمان:

با توجه به پلان در نظر گرفته شده در نقشه های اجرایی پروژه, محدودیتی از نظر وجود همسایه نمی باشد پس بدلیل عدم وجود برون محوری در پی های گوشه و کناری, تمام شالوده ها بصورت منفرد در نظر گرفته شده اند. شالوده ها همانند ستونها تیپ بندی شده و شامل 4 تیپ شالودة گوشه, کناری در راستای قاب خمشی(x), کناری در راستای دیوار برشی(y) و شالوده های میانی است.

برای دیوار برشی بعلت وجود نیروهای زیاد یک شالودة نواری طراحی شده است.

مقاومت مجاز زمین برابر با 270 کیلونیوتن بر مترمربع و جنس زمین از نوع 2(شن و ماسة متراکم) می باشد. بعلت متراکم بودن زمین روی گیرداری دورانی ستون متکی بر شالودة منفرد حساب شده است, ولی بعلت مقادیر بسیار ناچیز این لنگرهای گیرداری که از آنالیز ساختمان بدست آمده اند, از آنها صرفنظر شده است. ولی حتی با این وجود پای ستون را نمی توان صددرصد گیردار فرض نمود مگر اینکه حجم شالوده  نسبتاً بزرگ و شالوده متکی بر بستر سنگی باشد, که در اینجا چنین نیست.

برای تمامی شالوده های فوق مقدار پوشش بتن روی آرماتور برابر با 75 میلیمتر در نظر گرفته شده است. قبل از اجرای عملیات آرماتوربندی و قالب بندی شالوده, روی بستر خاکی تسطیح شده, یک لایه بتن مگر با عیار 150 کیلوگرم بر مترمکعب به ضخامت 100 میلیمتر بمنظور ایجاد سطح صاف برای پیاده کردن محور ستونها و همچنین جلوگیری از تداخل خاک به بتن شالوده ریخته می شود.

شالوده های ساختمان را بقرار زیر طراحی می کنیم:

طراحی شالودة نواری پای دیوار برشی

برای طراحی شالودة پایة دیوار برشی, اصول خمش سادة تیرها با جزئی اختلاف بکار برده شده است.

بار بدون ضریب ناشی از بحرانی ترین بارگذاری(D+L+Ex) برابر با 5542.8 کیلونیوتن می باشد. حال با فرض ضخامت اولیة 700 میلیمتر برای شالوده و وزن مخصوص بتن مسلح مساوی 24 کیلونیوتن بر مترمکعب, تنش مجاز موثر باقیمانده برای حمل بارهای ناشی از دیوار برابر می شود با:

qe=270-0.7×24=253.2 KN/m2

سطح لازم برای شالوده=5542.8/253.2=21.89 m2

با توجه به اینکه دهانه ای که دیوار برشی در آن واقع شده است, بطول 5.1 متر می باشد, پس ابعاد پی دیوار بصورت 5.1×4.5 متر انتخاب می شود.

بار ضریبدار ناشی از بحرانی ترین بارگذاری(D+1.2L+1.2Ex) برابر با 5735.58 کیلونیوتن محاسبه می شود در اینصورت تنش فشاری تماسی برای بارهای نهایی برابر می شود با:

qu=5735.58/(4.5×5.1)=249.92 KN/m2

با داشتن مقدار فوق و اینکه ضخامت دیوار بر شی برابر با 250 میلیمتر می باشد, لنگر خمشی و نیروی برشی در مقاطع بحرانی مربوطه برابرند با:

با توجه به پوشش 75 میلیمتری در شالوده ها, d=700-75=625mm که داریم:

در این طراحی سعی شده است که شالوده طوری طراحی گردد که احتیاج به میلگردهای برشی نداشته باشیم و مقاومت برشی Vc بزرگتر از Vu باشد, چون قرار دادن میلگردهای برشی در شالوده ها غالباً از لحاظ اجرائی غیراقتصادی است.

Vc=0.2Фc√fcbd=0.2×0.6×5×1000×625×10-3=375 KN/m > 374.88 KN/m

تعیین فولاد کششی(در واحد طول)

بنابراین انتخاب می شود:

Ф20at110 , As=314.16×1000/110=2856 mm2/m

کنترل طول گیرایی

از مقطع بحرانی خمش(لبة دیوار) تا انتهای میلگرد باید بزرگتر یا مساوی طول گیرایی در کشش گردد.

fb=λ1λ2(0.65√fc)=1×1.25×0.65×5=4 N/mm2

طول گیرایی لازم=ldb=db(fy/4fb)=20×400/(4×4)=500 mm

طول گیرایی موجود=(4500-250)/2=2125 > 500  

میلگردهای حرارتی طولی

در امتداد طولی شالوده باید میلگردهای حرارتی حداقل قرار داد.(ρ=0.0018)

As=0.0018×1000×625=1260 mm2/m

انتخاب می شود:

Ф16at150 , As=1340.4 mm2/m

توجه شود که میلگردهای خمشی و حرارتی هر دو در قسمت تحتانی شالوده قرار می گیرند.

طراحی شالوده های منفرد گوشه

با تحلیل سازه برای بارهای بدون ضریب زیر:

1) PD+PL+PEx

2) PD+PL+PEy

3) PD+PEx

4) PD+PEy

بحرانی ترین بارهای بدون ضریب برای ستونهای گوشه برابر مقادیر زیر بدست آمده است:

P=903.16 KN

Mx=-16.282 KN.m

My=-12.457 KN.m

بعلت وجود لنگرهای Mx  و My  بار P تحت برون محوریهای ex=My/P=-13.79 mm و ey=Mx/P=-18.03 mm خواهد بود, ولی چون مقادیر این برون محوریها نسبت به بعد ستون خیلی کوچکند و از آنها صرفنظر می شود.

حال با فرض اولیة 500 میلیمتر برای ضخامت پی, فشار خالص مجاز برای حمل بار محوری بدون ضریب برابر است با:

qe=270-0.5×24=258 KN/m2

لازم A=903.16/258=3.5 m2

پس از یک شالوده مربع به ابعاد 2×2 متر استفاده می شود:

موجود A=2×2=4 m2 > 3.5 m2

پس از اینکه سطح تماس شالوده بر اساس بارهای بهره برداری و تنش مجاز شالوده تعیین گشت, نوبت به طراحی سازه ای شالوده می رسد. در این حالت, بارهای بهره برداری در ضرایب بار مربوطه ضرب می گردد تا بارهای نهایی بدست آیند.

با تحلیل سازه برای بارهای ضریبدار زیر:

1) PD+1.2PL+1.2PEx

2) PD+1.2PL+1.2PEy

3) 0.85PD+1.2PEx

4) 0.85PD+1.2PEy

بحرانی ترین بارهای ضریبدار برای ستونهای گوشه برابر مقدار زیر بدست می آید:

Pu=955.61 KN

که تحت بارگذاری اول(PD+1.2PL+1.2PEx) حاصل شده است.

برای طراحی شالوده, تنش فشاری تماسی مجدداً برای ترکیبات بارهای نهایی محاسبه می شوند:

qu=955.61/(2×2)=238.9 KN/m2

انتخاب ارتفاع شالوده

ارتفاع شالوده بر مبنای احتیاجات برش سوراخ کننده تعیین می گردد:

Vc=0.4Фc√fcb0d=Vu

که در رابطة فوقb0   محیط بحرانی در فاصلة d/2 از محیط خارجی ستون می باشد. با توجه به اینکه بعد ستونهای گوشه برابر با 400 میلیمتر است,

Vc=0.4×0.6×5×(4×400+4d)d=903.16×103

àd=278 mm

, پوشش=75 mm

با توجه به عدد فوق, ارتفاع کل شالوده مساوی 360 میلیمتر انتخاب می شود که با فرض 75 میلیمتر برای پوشش بتن, d متوسط حدود 285 میلیمتر بدست می آید. باید توجه نمود که در محاسبات, مقدار Vu مساوی کل بار وارد بر شالوده منظور شده است که از این مقدار می توان فشار محصور در داخل محیط بحرانی b0  را کسر نمود.

کنتترل ارتفاع شالوده برای طول گیرایی میلگرد ریشة ستون در فشار

برای هر میلگرد ستون, یک میلگرد ریشه با همان قطر یعنی نمرة 14 استفاده می شود که عمق شالوده برای تامین طول مهاری فشاری آن باید کافی باشد.

ld=α1 α2×(dbfy/4√fc)=1×1×14×400/(4×5)=280 mm < ارتفاع شالوده

کنترل برش خمشی در مقطعی بفاصلة d از لبة ستون

Vu=2×0.515×238.9=246.07 KN

Vc=0.2Фc√fcbd=0.2×0.6×5×2000×285×10-3=342 KN > 246.07

محاسبة سطح مقطع میلگرد کششی

Mu=2×238.9×0.82/2=152.9 KN.m

fc=25 MPa      ,      fy=400 MPa

کنترل میلگرد حرارتی حداقل دالی:(ρ=0.0018)

As=0.0018×2000×360=1296 mm2 < 1641 mm2

کنترل حداقل میلگرد تیری:

As=1.4/400×2000×285=1995 mm2 > 1641 mm2 à As=1995 mm2

بنابراین در هر امتداد از 8 میلگرد آجدار نمرة 18 استفاده می شود:

As=8×254.5=2035 mm2

کنترل طول گیرایی در کشش

fb=λ1λ2(0.65√fc)=1×1.25×(0.65×5)=4.063 N/mm2

ldb=db(fy/4fb)=18×400/(4×4.063)=443 mm < 800 mm

ملاحظه می شود که مقدار فوق(طول گیرایی لازم) کمتر از فاصلة مقطع بحرانی(لبة ستون) از لبة شالوده است, یعنی طول گیرایی برای کشش کافی است.

طراحی شالوده های منفرد کناری در امتداد قاب خمشی(x)

با تحلیل سازه برای بارهای بدون ضریب زیر:

1) PD+PL+PEx

2) PD+PL+PEy

3) PD+PEx

4) PD+PEy

بحرانی ترین بارهای بدون ضریب برای ستونهای کناری در امتداد x برابر مقادیر زیر بدست آمده است:

P=1234 KN

Mx=13.842 KN.m

My=1.06 KN.m

بعلت وجود لنگرهای Mx  و My  بار P تحت برون محوریهای ex=My/P=0.9 mm و ey=Mx/P=11.22 mm خواهد بود, ولی چون مقادیر این برون محوریها نسبت به بعد ستون خیلی کوچکند و از آنها صرفنظر می شود.

حال با فرض اولیة 500 میلیمتر برای ضخامت پی, فشار خالص مجاز برای حمل بار محوری بدون ضریب برابر است با:

qe=270-0.5×24=258 KN/m2

لازم A=903.16/258=4.78 m2

پس از یک شالوده مربع به ابعاد 2.5×2.5 متر استفاده می شود:

موجود A=2.5×2.5=6.25 m2 > 4.78 m2

پس از اینکه سطح تماس شالوده بر اساس بارهای بهره برداری و تنش مجاز شالوده تعیین گشت, نوبت به طراحی سازه ای شالوده می رسد. در این حالت, بارهای بهره برداری در ضرایب بار مربوطه ضرب می گردد تا بارهای نهایی بدست آیند.

با تحلیل سازه برای بارهای ضریبدار زیر:

1) PD+1.2PL+1.2PEx

2) PD+1.2PL+1.2PEy

3) 0.85PD+1.2PEx

4) 0.85PD+1.2PEy

بحرانی ترین بارهای ضریبدار برای ستونهای کناری در امتداد x برابر مقدار زیر بدست می آید:

Pu=1287 KN

که تحت بارگذاری دوم(PD+1.2PL+1.2PEy) حاصل شده است.

برای طراحی شالوده, تنش فشاری تماسی مجدداً برای ترکیبات بارهای نهایی محاسبه می شوند:

qu=1287/(2.5×2.5)=205.92 KN/m2

انتخاب ارتفاع شالوده

ارتفاع شالوده بر مبنای احتیاجات برش سوراخ کننده تعیین می گردد:

Vc=0.4Фc√fcb0d=Vu

که در رابطة فوقb0   محیط بحرانی در فاصلة d/2 از محیط خارجی ستون می باشد. با توجه به اینکه بعد ستونهای کناری برابر با 450 میلیمتر است,

Vc=0.4×0.6×5×(4×450+4d)d=1287×103

àd=339.6 mm

, پوشش=75 mm

با توجه به عدد فوق, ارتفاع کل شالوده مساوی 420 میلیمتر انتخاب می شود که با فرض 75 میلیمتر برای پوشش بتن, d متوسط حدود 345 میلیمتر بدست می آید. باید توجه نمود که در محاسبات, مقدار Vu مساوی کل بار وارد بر شالوده منظور شده است که از این مقدار می توان فشار محصور در داخل محیط بحرانی b0  را کسر نمود.

کنتترل ارتفاع شالوده برای طول گیرایی میلگرد ریشة ستون در فشار

برای هر میلگرد ستون, یک میلگرد ریشه با همان قطر یعنی نمرة 16 استفاده می شود که عمق شالوده برای تامین طول مهاری فشاری آن باید کافی باشد.

ld=α1 α2×(dbfy/4√fc)=1×1×16×400/(4×5)=320 mm < ارتفاع شالوده

کنترل برش خمشی در مقطعی بفاصلة d از لبة ستون

Vu=2.5×.68×205.92=350 KN

Vc=0.2Фc√fcbd=0.2×0.6×5×2500×345×10-3=517.5 KN > 350

محاسبة سطح مقطع میلگرد کششی

Mu=2.5×205.92×1.0252/2=270.4 KN.m

fc=25 MPa      ,      fy=400 MPa

کنترل میلگرد حرارتی حداقل دالی:(ρ=0.0018)

As=0.0018×2500×420=1890 mm2 < 2393.8 mm2

کنترل حداقل میلگرد تیری:

As=1.4/400×2500×345=3018.8 mm2 > 2393.8 mm2 à As=3018.8 mm2

بنابراین در هر امتداد از 12 میلگرد آجدار نمرة 18 استفاده می شود:

As=12×254.5=3053.6 mm2

کنترل طول گیرایی در کشش

fb=λ1λ2(0.65√fc)=1×1.25×(0.65×5)=4.063 N/mm2

ldb=db(fy/4fb)=18×400/(4×4.063)=443 mm < 1025 mm

ملاحظه می شود که مقدار فوق(طول گیرایی لازم) کمتر از فاصلة مقطع بحرانی(لبة ستون) از لبة شالوده است, یعنی طول گیرایی برای کشش کافی است.

طراحی شالوده های منفرد کناری در امتداد دیوار برشی(y)

با تحلیل سازه برای بارهای بدون ضریب زیر:

1) PD+PL+PEx

2) PD+PL+PEy

3) PD+PEx

4) PD+PEy

بحرانی ترین بارهای بدون ضریب برای ستونهای کناری در امتداد y برابر مقادیر زیر بدست آمده است:

P=1438.9 KN

Mx=0.482 KN.m

My=-23.8 KN.m

بعلت وجود لنگرهای Mx  و My  بار P تحت برون محوریهای ex=My/P=-16.54 mm و ey=Mx/P=0.33 mm خواهد بود, ولی چون مقادیر این برون محوریها نسبت به بعد ستون خیلی کوچکند و از آنها صرفنظر می شود.

حال با فرض اولیة 500 میلیمتر برای ضخامت پی, فشار خالص مجاز برای حمل بار محوری بدون ضریب برابر است با:

qe=270-0.5×24=258 KN/m2

لازم A=1438.9/258=5.58 m2

پس از یک شالوده مربع به ابعاد 2.5×2.5 متر استفاده می شود:

موجود A=2.5×2.5=6.25 m2 > 5.58 m2

پس از اینکه سطح تماس شالوده بر اساس بارهای بهره برداری و تنش مجاز شالوده تعیین گشت, نوبت به طراحی سازه ای شالوده می رسد. در این حالت, بارهای بهره برداری در ضرایب بار مربوطه ضرب می گردد تا بارهای نهایی بدست آیند.

با تحلیل سازه برای بارهای ضریبدار زیر:

1) PD+1.2PL+1.2PEx

2) PD+1.2PL+1.2PEy

3) 0.85PD+1.2PEx

4) 0.85PD+1.2PEy

بحرانی ترین بارهای ضریبدار برای ستونهای کناری در امتداد y برابر مقدار زیر بدست می آید:

Pu=1512.95 KN

که تحت بارگذاری اول (PD+1.2PL+1.2PEx) حاصل شده است.

برای طراحی شالوده, تنش فشاری تماسی مجدداً برای ترکیبات بارهای نهایی محاسبه می شوند:

qu=1512.95/(2.5×2.5)=242.1 KN/m2

انتخاب ارتفاع شالوده

ارتفاع شالوده بر مبنای احتیاجات برش سوراخ کننده تعیین می گردد:

Vc=0.4Фc√fcb0d=Vu

که در رابطة فوقb0   محیط بحرانی در فاصلة d/2 از محیط خارجی ستون می باشد. با توجه به اینکه بعد ستونهای کناری برابر با 450 میلیمتر است,

Vc=0.4×0.6×5×(4×450+4d)d=1512.95×103

àd=379.8 mm

, پوشش=75 mm

با توجه به عدد فوق, ارتفاع کل شالوده مساوی 460 میلیمتر انتخاب می شود که با فرض 75 میلیمتر برای پوشش بتن, d متوسط حدود 385 میلیمتر بدست می آید. باید توجه نمود که در محاسبات, مقدار Vu مساوی کل بار وارد بر شالوده منظور شده است که از این مقدار می توان فشار محصور در داخل محیط بحرانی b0  را کسر نمود.

کنتترل ارتفاع شالوده برای طول گیرایی میلگرد ریشة ستون در فشار

برای هر میلگرد ستون, یک میلگرد ریشه با همان قطر یعنی نمرة 16 استفاده می شود که عمق شالوده برای تامین طول مهاری فشاری آن باید کافی باشد.

ld=α1 α2×(dbfy/4√fc)=1×1×16×400/(4×5)=320 mm < ارتفاع شالوده

کنترل برش خمشی در مقطعی بفاصلة d از لبة ستون

Vu=2.5×.64×242.1=387.4 KN

Vc=0.2Фc√fcbd=0.2×0.6×5×2500×385×10-3=577.5 KN > 387.4

محاسبة سطح مقطع میلگرد کششی

Mu=2.5×242.1×1.0252/2=317.95 KN.m

fc=25 MPa      ,      fy=400 MPa

کنترل میلگرد حرارتی حداقل دالی:(ρ=0.0018)

As=0.0018×2500×460=2070 mm2 < 2516.7 mm2

کنترل حداقل میلگرد تیری:

As=1.4/400×2500×345=3368.8 mm2 > 2516.7 mm2 à As=3368.8 mm2

بنابراین در هر امتداد از 14 میلگرد آجدار نمرة 18 استفاده می شود:

As=14×254.5=3562.6 mm2

کنترل طول گیرایی در کشش

fb=λ1λ2(0.65√fc)=1×1.25×(0.65×5)=4.063 N/mm2

ldb=db(fy/4fb)=18×400/(4×4.063)=443 mm < 1025 mm

ملاحظه می شود که مقدار فوق(طول گیرایی لازم) کمتر از فاصلة مقطع بحرانی(لبة ستون) از لبة شالوده است, یعنی طول گیرایی برای کشش کافی است.

طراحی شالوده های منفرد میانی

با تحلیل سازه برای بارهای بدون ضریب زیر:

1) PD+PL+PEx

2) PD+PL+PEy

3) PD+PEx

4) PD+PEy

بحرانی ترین بارهای بدون ضریب برای ستونهای میانی برابر مقادیر زیر بدست آمده است:

P=3931.9 KN

Mx=-88.4 KN.m

My=-1.54 KN.m

بعلت وجود لنگرهای Mx  و My  بار P تحت برون محوریهای ex=My/P=-0.39 mm و ey=Mx/P=-22.48 mm خواهد بود, ولی چون مقادیر این برون محوریها نسبت به بعد ستون خیلی کوچکند و از آنها صرفنظر می شود.

حال با فرض اولیة 500 میلیمتر برای ضخامت پی, فشار خالص مجاز برای حمل بار محوری بدون ضریب برابر است با:

qe=270-0.5×24=258 KN/m2

لازم A=3931.9/258=15.24 m2

پس از یک شالوده مربع به ابعاد 4×4 متر استفاده می شود:

موجود A=4×4=16 m2 > 15.24 m2

پس از اینکه سطح تماس شالوده بر اساس بارهای بهره برداری و تنش مجاز شالوده تعیین گشت, نوبت به طراحی سازه ای شالوده می رسد. در این حالت, بارهای بهره برداری در ضرایب بار مربوطه ضرب می گردد تا بارهای نهایی بدست آیند.

با تحلیل سازه برای بارهای ضریبدار زیر:

1) PD+1.2PL+1.2PEx

2) PD+1.2PL+1.2PEy

3) 0.85PD+1.2PEx

4) 0.85PD+1.2PEy

بحرانی ترین بارهای ضریبدار برای ستونهای میانی برابر مقدار زیر بدست می آید:

Pu=4342.5 KN

که تحت بارگذاری اول (PD+1.2PL+1.2PEx) حاصل شده است.

برای طراحی شالوده, تنش فشاری تماسی مجدداً برای ترکیبات بارهای نهایی محاسبه می شوند:

qu=4342.5/(4×4)=271.4 KN/m2

انتخاب ارتفاع شالوده

ارتفاع شالوده بر مبنای احتیاجات برش سوراخ کننده تعیین می گردد:

Vc=0.4Фc√fcb0d=Vu

که در رابطة فوقb0   محیط بحرانی در فاصلة d/2 از محیط خارجی ستون می باشد. با توجه به اینکه بعد ستونهای میانی 550 میلیمتر است,

Vc=0.4×0.6×5×(4×550+4d)d=4342.5×103

àd=715.1 mm

, پوشش=75 mm

با توجه به عدد فوق, ارتفاع کل شالوده مساوی 800 میلیمتر انتخاب می شود که با فرض 75 میلیمتر برای پوشش بتن, d متوسط حدود 725 میلیمتر بدست می آید. باید توجه نمود که در محاسبات, مقدار Vu مساوی کل بار وارد بر شالوده منظور شده است که از این مقدار می توان فشار محصور در داخل محیط بحرانی b0  را کسر نمود.

کنتترل ارتفاع شالوده برای طول گیرایی میلگرد ریشة ستون در فشار

برای هر میلگرد ستون, یک میلگرد ریشه با همان قطر یعنی نمرة 18 استفاده می شود که عمق شالوده برای تامین طول مهاری فشاری آن باید کافی باشد.

ld=α1 α2×(dbfy/4√fc)=1×1×18×400/(4×5)=360 mm < ارتفاع شالوده

کنترل برش خمشی در مقطعی بفاصلة d از لبة ستون

Vu=4×1×271.4=1085.6 KN

Vc=0.2Фc√fcbd=0.2×0.6×5×4000×725×10-3=1740 KN > 1085.6

محاسبة سطح مقطع میلگرد کششی

Mu=4×271.4×1.7252/2=1615.17 KN.m

fc=25 MPa      ,      fy=400 MPa

کنترل میلگرد حرارتی حداقل دالی:(ρ=0.0018)

As=0.0018×4000×800=5760 mm2 < 6762.7 mm2

کنترل حداقل میلگرد تیری:

As=1.4/400×4000×725=10150 mm2 > 6762.7 mm2 à As=10150 mm2

بنابراین در هر امتداد از 28 میلگرد آجدار نمرة 22 استفاده می شود:

As=28×380.1=10643.7 mm2

کنترل طول گیرایی در کشش

fb=λ1λ2(0.65√fc)=1×1.25×(0.65×5)=4.063 N/mm2

ldb=db(fy/4fb)=22×400/(4×4.063)=541 mm < 1725 mm

ملاحظه می شود که مقدار فوق(طول گیرایی لازم) کمتر از فاصلة مقطع بحرانی(لبة ستون) از لبة شالوده است, یعنی طول گیرایی برای کشش کافی است.

بدین ترتیب شالوده های ساختمان طراحی می گردند. چون همة شالوده های این ساختمان منفرد می باشند, بمنظور بستن آنها بیکدیگر و جلوگیری از بازی کردن آنها مخصوصاً در مقابل تکانهای ناشی از زلزله, باید آنها را توسط کلافهایی به یکدیگر بست. کلافها در امتداد محورهای ساختمان در دو امتداد متعامد قرار داده می شوند.طبق آیین نامة بتن ایران هر کلاف باید قادر باشد 10% نیروی فشاری سنگین ترین ستون را بصورت کششی تحمل کند, در نتیجه:

(سنگین ترین ستون)Pu=4342.5 KN

Ast=4342.5/0.4=10856.3 mm2

از 24 میلگرد آجدار نمرة 24 استفاده می شود:

Ast=24×452.39=10857.3 mm2

که در محیط کلاف توزیع شده اند. ارتفاع کلاف 300میلیمتر بوده و در آن  از خاموتهایی بقطر 10 میلیمتر و به فواصل 250 میلیمتر استفاده می شود. میلگردهای طولی کلافها بصورت ممتد از روی شالوده می گذرند.

جزییات آرماتورگذاری و کلاف بندی شالوده ها و همچنین پلان شالوده ها در نقشه های اجرایی پروژه آورده شده است.