معبد آناهیتا یادگاری از دوران باستان
جام جم آنلاین: معبد باشکوه آناهیتا یکی از بناهای عظیم و منحصر به فرد دوران قبل از اسلام در کنگاور است که هر ساله هزاران گردشگر داخلی و خارجی را جذب می کند.آناهیتا براساس متون تاریخی فرشته و نگهبان آب، فراوانی ، زیبایی و باروری و در نزد ایرانیان دارای مقام بلند و ارجمندی بوده است.
برای نخستین بار در سال 1937 میلادی «ایزدور خاراکسی» در کتاب «ایستگاه ها و چاپارخانه های پارت» از کنگاور با عنوان «کنکوبار» نام برده و بنای تاریخی آن را معبد و پرستشگاهی برای الهه آرتمیس دانسته است.
هر ساله در ایام تعطیلات نوروز و تابستان هزاران گردشگر داخلی ساعاتی را به دیدن این بنای عظیم دوران کهن ایران زمین اختصاص می دهند.معبد آناهیتای کنکاور بعد از مجموعه آثار تاریخی بیستون و آثار دوران ساسانی در طاق بستان کرمانشاه، بیشترین بازدید کننده را در طول سال به خود اختصاص داده است.
عظمت ستونهای بکار رفته در این بنای سنگی هر بازدید کننده ای را متحیر کرده و ناخودگاه آنها را به یاد تخت جمشید یا بنای پارسه در فارس می اندازد.قطر ستونهای بکار رفته در این بنا چند برابر ستونهای تخت جمشید فارس می باشد ولی از لحاظ ارتفاع بسیار کوتاهتر از آنها است.
معبد آناهیتا با 4.6 هکتار وسعت بر پشت صخره ای مشرف به دشت کنگاور در 90 کیلومتری شرق کرمانشاه بنا شده است.
مورخین احداث این بنا را به سه دوره هخامنشی، اشکانی و ساسانی نسبت داده اند برخی محققان آن را کاخ ناتمامی از خسرو پرویز دانسته اند.
از دوره اشکانی نیز آثاری شامل سفالینه، قبور و نوع تدفین بویژه سکه های کشف شده در قبور این معبد به دست آمده است.
پرستشگاه آناهیتا مانند دیگر بناهایی که بر بلندی ساخته می شود با استفاده از شیوه صفه سازی بنا شده است، این شیوه در دوران تاریخی در فلات ایران متداول بوده و در دوره های بعد هم رواج داشته است.
آناهیتا براساس متون تاریخ فرشته و نگهبان آب ، فراوانی ، زیبایی و باروری و در نزد ایرانیان دارای مقام بلند و ارجمندی بوده است.
بنای تاریخی معبد آناهیتا بر پشت صخره ای قرار گرفته است که بلندترین نقطه آن 32 متر ارتفاع دارد، این بنا دارای 220 متر طول و 201 متر عرض است و ضخامت دیوار محیطی آن به 18.5 متر می رسد.
برای نخستین بار در سال 1937 میلادی «ایزدور خاراکسی» در کتاب «ایستگاه ها و چاپارخانه های پارت» از کنگاور با عنوان «کنکوبار» نام برده و بنای تاریخی آن را معبد و پرستشگاهی برای الهه آرتمیس دانسته است.
از قرن سوم هجری به بعد مورخین و جغرافی نویسان مسلمان در سفرنامه های خود از کنگاور با عناوینی چون قصراللصوص (کاخ دزدان) ، قصر ، گردشگاه مخصوص خسرو ، گردشگاه پرویز و کاخ خسرو یاد کرده اند.
در یکی دو قرن اخیر سیاحان، مورخین و باستان شناسان غربی از این بنا به عناوینی چون معبد خورشید ، معبد یونانی ، عمارت یونانی ، معبدآنائیتس ، معبد دیان و معبد آناهیتا نام برده و تاریخ آن را به دوره سلوکی و یا اشکانی نسبت داده اند.
با همین فرضیات در سال 1347 شمسی کاوشهای باستانشناسی با همت باستان شناسان و محققین ایرانی آغاز شد که تا سالهای گذشته نیز ادامه داشت.
تابوتها و خمره های سفالی دفن اجساد مربوط به دوره اشکانیان در اثر کاوش های باستان شناسی در پای دیواره شرقی بنای کنگاور به دست آمد و سکه های مربوط به این دوران از «فرهاد اول» (181 - 174 قبل از میلاد) و «ارد» (56 - 37 قبل از میلاد) در این قبور کشف شد.
از دوره ساسانی و دوران مختلف اسلامی (شامل اوایل اسلام ، دوره سلجوقی ، ایلخانی ، صفویه و قاجاریه آثار مختلفی از لایه های باستانی این تپه بدست آمده است.
بنای تاریخی معبد آناهیتا بر پشت صخره ای قرار گرفته است که بلندترین نقطه آن 32 متر ارتفاع دارد ، این بنا دارای 220 متر طول و 201 متر عرض است و ضخامت دیوار محیطی آن به 18.5 متر می رسد.
براساس مدارک و شواهد به دست آمده از کاوش های باستان شناسی بر فراز این بنا ردیفی از ستون های سنگی برپا بوده که آثار موجود در بخش شمال غربی آن کمک موثری در شناسایی مشخصات بنا و در نتیجه مرمت آن کرده است.
عظمت ستونهای بکار رفته در این بنای سنگی هر بازدید کننده ای را متحیر کرده و ناخودگاه آنها را به یاد تخت جمشید یا بنای پارسه در فارس می اندازد.
ستون ها دارای 3.54 متر ارتفاع شامل سرستون ، میان ستون و پایه ستون هستند و فاصله محوری این ستون ها نسبت به یکدیگر 4.75 متر می باشد.
ورود به بنا به وسیله پلکان دو طرفه ای که در جبهه جنوبی تعبیه شده و قابل مقایسه با پلکان ورودی کاخ آپادانا در تخت جمشید فارس صورت می گرفته است.
در ازای هر پله 4.15 متر، پهنای کف پله 32 سانتی متر و میانگین ارتفاع پله ها 12 سانتی متر است، اکنون 26 سنگ پله در جبهه شرقی و غربی بر جای اصلی بر پا مانده است.
سنگ پله های فرو ریخته دو طرف نشانگر آن است که تعداد پله ها به مراتب بیش از 26 عدد است و تاکنون تعدادی از این سنگ پله ها شناسایی شده است.
ادامه دیوار در شمال شرقی پلکان دیگری قرار دارد که به تختگاه اولیه این جبهه منتهی می شود که یکی از راههای دسترسی به این اثر تاریخی بوده است.در بخش مرکزی معبد، دیواری محکم و استوار در جهت شرقی غربی بر پا شده که دارای 94 متر طول و 9 متر ضخامت است.
نمای آن گچ اندود است و گوشه های جنوب غربی و جنوب شرقی این دیوار در جهت شمال ادامه داشته است ، در پای دیوار آبراهه ای بر روی صخره جهت هدایت آب جاسازی شده است.سنگ های بکار رفته در بنای معبد آناهیتا از معادن اطراف کنگاور که فاصله ای نه چندان دور دارد استخراج می شده است.
اکنون وجود سنگهای نیمه
تراش میان ستون، سنگ نما، پایه ستون و دیگر عناصر سنگی
نشان از آماده سازی سنگهای زبره تراش است که پس از
حمل در محل برپایی صیقل می شده است.
تعدادی از این معادن که در جهات مختلف معبد قرار
دارد شناسایی شده که مهمترین آنها معدن «سنگ چل
مران» در دو کیلومتری غرب شهرستان کنگاور است.
ایرنا