آشنایی با استان همدان

استان همدان با مساحت 19493 کیلومتر مربع ، بین مدارهای 58و 33 و 48 و 35 عرض شمالی و 34 و 47 تا 36 و 49 طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار گرفته و جزو استانهای غربی ایران است که از شمال به استان زنجان و قزوین ، از جنوب به استان لرستان ، از مشرق به استان مرکزی ، و از مغرب به استانهای کرمانشاه و کردستان محدود می شود . بلندترین نقطه استان قله الوند با ارتفاع 3580 متر ، بین شهرستانهای تویسرکان و همدان قرار گرفته است و پست ترین نقطه استان ، اراضی عمرآباد در بخش شراء و پیشخوار ، کنار رود قره چای می باشد .                                         
براساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن آبان ماه سال 1375 ، کل جمعیت استان 1677957نفر می باشد که از این عده 849223 نفر مرد و 828734 نفر زن بوده است . همچنین از کل جمعیت استان 810640 نفر در مناطق شهری و 867115 نفر در مناطق روستایی سکونت داشته و 202 نفر غیر ساکن بوده است .   

تپه عباس آباد، در انتهای خیابان مهدیه و مشرف به میدان قائم قرار دارد. این تپه به دلیل مشرف بودن به شهر همدان، همواره از موقعیت ویژه ای برخوردار بوده است. از جمله در گذشته هر گاه حاکمی تغییر می کرده، در بالای آن ساز و طبل و کوس نوبتی نواخته می شده و به همین جهت به "تپه نقاره خانه" نیز  معروف بوده است. همچنین در ضلع شمال غربی تپه، بقایای تاسیسات برق گذشته، در معرض دید علاقمندان قرار گرفته است. از سوی دیگر با توجه به قابلیتهای جغرافیایی ، طبیعی و گردشگری این تپه، در سالهای اخیر  تاسیسات  تفریحی ،  پذیرایی و  اسکان موقت

مناسبی احداث شده و به مجتمع تفریحی و سیاحتی تبدیل گردیده است. از جمله، در بالای تپه استخری احداث شده و در وسط آن رستوران زیبایی آماده پذیرایی است. از بالای این تپه از یک سو، چشم انداز طبیعی دره سرسبز عباس آباد و از طرف دیگر، نمائی از شهر همدان نمایان است. از ضلع جنوب شرقی این مجتمع، آبشار مصنوعی زیبایی جریان دارد. مسجد، توفقگاه اتومبیل، زمین مخصوص بازی اسکیت و فروشگاه خوراکی و تنقلات ، از  جمله تاسیسات رفاهی و تفریحی آن می باشد.

ضمناً دو جاده یکی از ابتدای چهار باغ ارم و دیگری از اوایل جاده گنجنامه، دسترسی به لالای تپه را امکان پذیر می سازد. علاوه بر آن، علاقمندان می توانند از طریق کوچه باغهای اطراف تپه پیاده به بالا بروند یا بوسیله بالابر (تله سی یژ) از ضلع جنوبی چهار باغ ارم، مسیر 1200 متری آن را تا بالای تپه و بالعکس، طی نمایند و شاهد فضای سبز باغات و دورنمای شهر همدان و آب و هوای مطبوع آنجا باشند. همچنین مسیر دسترسی آسفالته آن، محل تفریح و ورزش صبحگاهی ورزشکاران میباشد.

طراحی داخلی انواع رستوران داخل شهری ، بین راهی ، فست فود ، کافی شاپ و ...  
شامل فرآیند زیر است :

الف .فضاهای مراجعین:        
    * هال ورودی (لابی تقسیم، پذیرش و راهنما، صندوق) 
    * سالن غذاخوری  .....  ۲ سالن          
    * سالن غذاخوری ویژه          
    * سرویس بهداشتی  .....  (مردانه و زنانه)         
    * نمازخانه  .....  ۲ فضا (برادران و خواهران)    
    * اتاق کمک های اولیه  .....  ب . آشپزخانه و خدمات :      
    * اتاق مسوول رستوران (مدیریت)       
    * محل دریافت سفارش (صندوق)       
    * محل توزیع غذا     
    * سالن پخت و پز   
    * محل جمع آوری ظروف کثیف       
    * ظرفشویی 
    * محل شستشوی ظروف آشپزخانه     
    * انبار ظروف تمیز    
    * انبار روزانه مواد غذایی       
    * سردخانه (غیر گوشتی)       
    * سردخانه گوشت (زیر صفر و بالای صفر)     
    * محل آماده سازی مواد اولیه  .....  ۳ فضا (گوشت،حبوبات،سبزیجات) 
    * اتاق مسوول آشپزخانه        
    * استراحت کادر      
    * رختکن، دوش، سرویس کادر آشپزخانه -  ۲ فضا (مردانه و زنانه)       
    * جمع آوری مواد مصرف شده (زباله)            
    * بارانداز مواد اولیه غذایی و انبار آن   
    * تاسیسات (موتور خانه و اتاق برق)   
    * انبار وسایل (میز و صندلی و ...)        ج .محوطه:    
    * فضاهای باز و سرپوشیده جلو رستوران  .....  حداقل ۳۰۰ مترمربع        
    * پارکینگ اتوبوس 
    * پارکینگ سواری   
    * پارکینگ کادر و مهمان 

قسمت آشکار ( جلوئی ) و قسمت پنهان (عقبی )

درطراحی موفق یک رستوران ,تا حد زیادی به چگونگی مشاهده (احساس) مشتری, بستگی دارد در محیطهای شلوغ و پرازدحامسردر(Facade):رستوران باید به گونه ای باشد که کاملاً مشخص و مجزا به نظرآید و جلب توجه کند. این مساله به ویژه در مورد رستورانهای حاشیه جاده ها بسیار حایز اهمیت است و باید به گونه ای طراحی شود که اتومبیلی که با سرعت از آن محل عبور میکند تابلوی رستوران (Signage) و سردرآن را مشاهده نمایدو تابلو رستوران یکی از اجزای بسیار پراهمیت درطراحی خارجی رستوران است و عامل مشخص کننده ای در نمای خارجی رستوران به شمار می رود زیرا موجب جلب توجه مشتری شده, در ذهن آنها به عنوان نشانه رستوران باقی می ماند. امروزه طراحان گرافیک, با بهره گیری از رنگ, فرم خاص و نورپردازی, تابلوهایی بسیار تاثیرگذار که پیام آن نیز روشن, واضح و در عین حال بسیار جذاب است, خلق می کنند. سبک حروف روی تابلو نیز باید منعکس کننده نوع رستوران باشد و به مردم نشانه هایی را که بدانند در داخل رستوران با چه روبرو می شوند, ارائه نماید. گذشته از شکل تابلو, خوانا بودن حروف روی آن نیز, امری ضروریست. تابلو ضمن اینکه از اجزای تکمیل کننده طراحی ساختمان است, در عین حال عاملی مستقل است که باید با طراحی معماری هماهنگ باشد. بنابراین وجود تابلویی که خواندنش آسان باشد و نیز جلب توجه نماید ضروری می باشد

 مشخص بودن سردر رستوران را می توان با رنگی کردن و بنوعی جدا کردن از ساختمان های اطراف طراحی کرد و نمی بایست تابلو را با خط های که خواندن آن به راحتی امکان پذیر نیست نوشت یا تابلورا با رنگهای زمینه و نوشته یک رنگ طراحی و آویزان کرد ,  طراحی برای سردرساختمان رستوران  , خود به تنهایی, موجب تمایز آن رستوران از سایر رستورانهای رقیب است و تصویری به یادماندنی در ذهن میهمانان ایجاد می نماید البته باید به نامی که برای  رستوران انتخاب می شود توجه کرد که نام مناسب انتخاب نمایند

اغلب  مشتریان ممکن است از آشنا یان  خود, راجع به رستورانی چیزی بشنود, یا تبلیغ آنرا بخواند, یا قسمت ها و طراحی های بیاد ماندی را به خاطر بسپارند تمامی این اطلاعات موجب می شود که مشتری به رفتن یا نرفتن به آن رستوران برای اولین بار تصمیم بگیرد.با صرف اولین غذا دررستوران, بیشتر مشتریان در مورد بازگشت مجدد به آنجا تصمیم می گیرند.

ظاهر رستوران, به شیوه های گوناگونی بر مشتری تاثیر می گذارد. مسلماً مکان دارای نقش تعیین کننده در سبک معماری رستوران است.  بدین معنا که طراحی  رستوران کنار دریا با رستوران داخل شهریا بین جاده ای یکسان نیست مشتری طبق مکان رستوران, انتظار طراحی خاصی را نیزدارد ظاهر رستوران, به شیوه های گوناگونی برمشتری تاثیر می گذارد.در نتیجه  مشتری برطبق مکان رستوران, انتظار طراحی خاصی را نیز دارد ظاهر رستوران, به شیوه های گوناگونی بر مشتری تاثیر می گذارد.

 اولین نگاه مشتری به بخش آشکاررستورا ن می باشد سردر و ظاهر ساختمان  و سپس دکور ،طراحی میز و صندلی ،نور پردازی ، رنگ ، کف سالن ، وغیرو که نشان دهنده  لوکس و مجلل بودن رستوران یا ارزان قیمت بودن خواهد بود برای تصمیم به رفتن یا نرفتن به  رستوران میکند و همین نکته است که به مشتری القا می کند که قیمت این رستوران چند است آیا میتواند ازاین رستوران استفاده کند یا خیر ؟ مشتری معمولاً برای انتخاب رستوران دلخواه, به شیوه جستجو برای خرید کالاعمل می کند. اگر ظاهرآن جالب باشد, به داخل و مشخصات دیگر آن هم نگاهی می اندازد .

طراحی باید همچون عاملی نیرومند, تصمیم به بازگشت مجدد به رستوران را در مشتریان  تقویت کند.چنانچه طراحی ظاهر ساختمان و تجهیزات  مناسب نباشد مردم همیشه  و با شک و تردید غذا انتخاب می کنند که آیا غذا سالم است یا خیر چنین می پندارند که مثل رستورانهای کنار جاده ها محیط غیر بهداشتی دارند وانتظار سرو غذا با ظروف لب پریده وغیر بهداشتی و قاشق چنگال چرب را رستورانی با ساختاری غیرازاین, غیر عادی جلوه می نماید. طراحی مناسب خارجی, غالباً مانع از بروز چنین پیش داوری ها می شود.امروزه, بسیاری از رستورا ن ها تابلو و محلهای ورودی خود را ارتقا بخشیده اند تا بتوانند با جلب نظر مشتریان, آنان را به ورود به رستوران تشویق کنند. بخش خارجی رستوران همانند ساختمانی فوق مدرن و بسیار لوکس می نماید که این چنین نمایی می تواند حاکی از فضای بسیار مجلل و باشکوه در داخل رستوران باشد.

رستورانها ی که طراحی وتشکیلات و نور پردازی و فضای مناسبی داشته باشند محیط گرم و صمیمی و شاد را برای مشتری تداعی می کنند.

اگر مکان رستوران که نقش تعیین کننده در سبک معماری رستوران دارد درست طراحی شده باشد و از طراحی های یکنواخت و تقلیدی استفاده نشده باشددر چنین مواردی, مشتری فضای رستوران را بر خلاف ذهنیتی که از قبل در مورد تریاها و رستورانهای یکنواخت و خسته کننده داشته می بیند و جذب محیط رستوران می شود.

پس یکی از رموزکلید موفقیت در طراحی ((منحصر به فرد)) بودن آن است. در مورد رستورانهای زنجیره ای, عامل معماری و طراحی و آرم خاص است که به سرعت با مشتری ارتباط برقرارمی کند و به سرعت موجب شناسایی آن از طرف مشتری می شود.با این وجود, باید توجه داشت که تکیه زیاد بر چشم انداز (ظاهر) معماری, موجب محدودیت  قابلیت تغییرساختمان درآینده می گردد. همچنین چشم انداز ساختمان باید به گونه ای طراحی شود, که به راحتی قابل تقلید برای دیگران نباشدوهرگزاز قرینه سازی استفاده نکننداشخاص و رانندگان که از جلوی رستوران می گذرند, نه تنها متوجه خود ساختمان, بلکه متوجه مناظر طبیعی اطراف آن نیز می شوند.درحقیقت, دور نما به تاثیر اولیه رستوران بر افراد کمک می کند. دورنما نیز همانند سردروتابلو نشانگر فضای درون رستوران است.

 به همین ترتیب, مشاهده دورنمایی که درآن گیاهان بدون آرایش خاصی قرار گرفته و انواع مختلف گلها و درختان درآن یافت می شود, مسلماً محیط غیر رسمی داخل رستوران را به مشتری القا می کند. دربرخی موارد, هماهنگی طرح دورنما و معماری ساختمان, نوعی تاثیردراماتیک را ایجاد می نماید.رستورانی که در محلی قرار گرفته باشد که مناظر بسیار دیدنی و جذاب در اطراف آن  و سایر عوامل طراحی نیز, منطبق و هماهنگ با محیط طبیعی آن منطقه انتخاب شده باشد موفق تر می باشند  دورنما در رستورانهایی که پارکینگ نیز دراطراف آن قراردارد, بسیار حایزاهمیت است.زیرا بعضی مواقع می توان با آرایش هنرمندانه درختان و بوته ها  ساختمانها و محلهای بد منظره اطراف را از دید مشتریان پنهان داشت.

همانگونه که گفته شد تصویر خارجی رستوران, تاثیر اولیه را بر مشتری گذاشته با مشاهده آن, فضای خاصی متناسب با نمای خارجی رستوران برای خود تجسم می نماید. تاثیر بعدی درلحظه قدم گذاردن مشتری ازورودی (Entery): در جلویی به قسمت ورودی رستوران ایجاد می شود. راهروی کوچک بین در و قسمت پذیرش موجب می شود که مشتری قبل از ورود به محیط پرهیجان داخل, جلو ورودی توقف کوتاهی داشته باشد. شیوه های جداسازی محیط خارج ازداخل رستوران باید با نوع و مکان رستوران هماهنگ شود

 شرایط آب و هوایی ایجاب می کندکه قسمت ورودی رستوران دارای یک فیلتر باشد اینکه فضای بین درورودی با دررستوران ایجاد شوددربیشتر موارد وجود این فضای ورودی  یک ضرورت است و شکل آن بر شناخت مشتری از رستوران, تاثیر می گذارد. در رستورانهایی که ازدر شیشه ای استفاده شده است, مشتریان می توانند محیط داخل رستوران وحتی غذا های رنگین روی میزها را مشاهده کنندکه خود نوعی دعوت است  اما در چوبی نوعی حس کنجکاوی را در مشتری برمی انگیزد.گاهی ایجاد چنین حس کنجکاوی می تواند آگاهانه و از روی عمد باشد و در بعضی موارد نیز باعث امتناع مشتری از ورود به رستوران گردد.

در ورودی علاوه براینکه نشانگر نوع رستوران است, باید به راحتی نیز قابل استفاده باشد. و ضمنا بایدتوجه شود تا بوی غذاهای که دررستوران طبخ میشود دراین مکان به مشام نرسد .

بطور کلی ، هتل داران و صاحبان رستوران ها که مبالغ گزافی به نیت خدمت اچتماعی و به امید بر داشت سود متعارف و جلب مشتری بیشتر سرمایه گذاری کرده اند ، قطعا موارد مشروحه را در نظر خواهند گرفت تا زحمات آنها به نتیجه رضایت بخشی منتهی گردد .

انواع رستوران:

1رستوران های معمولی: که خود به سه دسته تقسیم بندی میشوند:

1.1رستوران های سنتی:1.3تا 1.9 متر مربع برای هر نفر با میزهای 2 نفره وچند نفره با پیشخدمت سرویس فضای نمایش و  فضای کافی برای افراد

2.1رستوران های با میز سلف سرویس :1.6 متر مربع برای هر نفر  فضای سلف سرویس فضای پختن و آماده سازی غذا

3.1رستوران های ویژه :دارای 2 متر مربع فضا برای هر نفر و الزامات خاص

2.گریل روم Grill Room

گریل روم سالن مخصوصی است که در مقابل مشتری، غذا طبخ می شود ، در این سالن تمام وسایل رستوران و آشپزخانه وجود دارد و افرادی که مایل باشند، می توانند در این سالن غذا صرف کنند.

3.فود کورت Food Court

فود کورت به سالنی یزرگی گفته میشود  که به چند غرفه  مختلف تقسیم شده و در هر غرفه غدای های خاص یا دسر های مختلف ارا ئه می شود و تمام غذا های که دراین مجموعه فروخته میشود قیمت ارزان و سریع است  و محل نشتن برای تمام غرفه ها  یک سالن مشترک است  و هر غرفه برای دریافت پول خود صندوق جداگانه ای  دارد و سرو سرویس اداره می شوند  این مکان ها معمولا در محل های تجاری بزرگ مثل پاساژ ها برای صرف غدای مشتریان دایر می شود 

4.تریا Teria

در سالن تریا ، بستنی ، نوشابه ، چای ، قهوه ،کیک و غذاهای ساده مانند همبرگر و ساندویچ سرو می شود .گاهی مسافرین ، در ساعاتی به هتل وارد می شوند که رستوران تعطیل است ولی تریا ظرف 24 ساعت بازاست ونباید بسته باشد،ازاین جهت مسافران می توانند هرساعت که وارد هتل شدنداز تریا استفاده نمایند .ضمنا قیمت آنچه که در تریا مصرف می شود ارزانتر از قیمتی است که در رستوران حساب می شود.

5.رستورا ن های بوفه   Buffet

به رستوران های گفته میشود که از قبل چندین نوع غدا های  مختلف و متنوع همرا با دسر آماده  روی میز به زیبائی چیده اند و هر کس مایل است هر چقد ر خواست می تواند از این غذا ها استفاده کند و محدودیت برای استفاده چند بار ندارند و قیمت برای هر نفر جلوی درب ورودی نوشته شده است و فقط نوشابه توسط گارسن سر میز سرو می شود و جهه آن جداگانه محاسبه و صورت حساب داده خواهد شد  این رستوران ها باید دقت کنند که ظروف غدائی که در روی میز بوفه تمام شده فورا از همان غدا جایگزین نمایند

فضاهای داخلی رستوران :

سالن اصلی رستوران. آشپزخانه.سرویس بهداشتی.بخش اداری

سالن اصلی رستوران خود به بخشهای زیرمیتواند  تقسیم شود

1. . پذیرش :که باید در معرض دید عموم قرار بگیرد تا فرد پس از ورود به محیط داخل رستوران دچار سر در گمی نشود

2.بار :بعضی از رستوران ها یک بار نوشیدنی برای مشتریان در حال انتظار دارند طرح آنها باید به گونه ای باشد که سر پیشخدمت بتواند به راحتی سفارشها را بگیرد*

3.کافه سرویس:83/0تا 1.5 متر مربع برای هر نفر .کافه ها معمولا خانوادگی هستند و غذا به این قسمت ها حتما توسط پیش خدمت برده میشود

4.بار قهوه:1.2تا 1.4 متر مربع برای هر نفر این گونه بارها عموما به صورت سلف سرویس هستند

5. سلف سرویس:1.4 تا 1.7 نتر مربع برای هر نفر با یک پیش خوان بلند *

6. پیش خوان:باید در مکانی در مقابل دید افراد قرار بگیرد  در رستوران های سلف سرویسی نقشه ی آرایش صحیح برای پیش خوان میتواند بخش مهمی از طراحی باشد*

7.سالن ضیافت های رسمی:8.تا 1.2 برای هر نفر  سالنی است که به طور سنتی از یک میز اصلی بعضا بر روی یک سکو  با میز های جانبی تشکیل میشوند

8.جالباسی یا محل نگهداری پالتو:این محل باید باید قبل از ورود به رستوران در قسمت ورودی رستوران تعبیه شود,تا مشتریان بتوانند برخی از اشیاء خود نظیر پالتو، کت، کلاه و یا بسته های مختلف را در آنجا قرار دهند.

 صحیح آنست که اتاق کوچکی با یکنفر مسئول که برای تحویل گرفتن پالتو چتر و دادن شماره اینکار را انجام دهد مسئول این قسمت باید بر اموال مهمانان به دقت نظارت و از ربوده شدن وسایل جلوگیری کند.

10 .ایستگاه  پیش خدمت(WC): باید در مکانی قرار بگیرد که مزاحم میهمان ها و افراد نشود

11. مکان نشستن:رستوران ها باید به گونه ای طراحی شوند که تنوعی در آرایش صندلی ها را به وجود آورند( برای مثال فضاهای 4.6و 8 نفره)

آشپزخانه:

آشپزخانه باید در یک سطح باشد تا بتواند سرویس دهی کامل را انجام دهد ناحیه ی آماده سازی غذا و انبارها باید در دسترس باشند.                       

قسمتهای داخل آشپزخانه  را نیز میتوان به قسنتهای زیر تقسیم کرد:

1.ناحیه ی پخت و پز :که دارای پلان آزاد است  تا پیش خدمتها و آشپزها به راحتی بتوانند  در فضا حرکت کرده و امر مربوط به خود را به راحتی انجام دهند

2.ناحیه ی تجهیزات:مکانی است برای قرار دادن تجهیزات  نظیر سرخ کن کباب پز و ...

3.ناحیه ی آماده سازی:که دارای پلان آزاد جهت آماده ساری غذا برای سرو مشتری میباشد که این مکان میتواند به صورت اتاقکی در مجاورت  ناحیه ی پخت و پز هم باشد

4.ناحیه ی شست و شو: که باید فضای کافی برای جکع آوری و شستشو و خشک کردن و طبقه بندی ظروف را داشته باشد

5.ناحیه ی مربوط به پرسنل :مانند اتاق غذا خوری و استراحت پر سنل که  اتاق غذا خوری پرسنل معمولا به صورت سلف سرویس با صندلی های کوچک است در رستوران های بزرگ تر اتاقی مخصوص جهت استراحت سر آشپز  با حمام مخصوص وی در نظر گرفته میشود

6.ناحیه ی انبار مواد غذایی:که خود به بخش نگهداری مواد خشک و منجمد و... تقسیم میشود

سرویس  بهداشتی :

فضای مورد نیاز سرویس در رستوران برای هر نفر .....تا.... است که برای خانم ها و آقایان باید فضای جدایی در نظر گرفت  نحوه ی قرار گیری سرویس باید به گونه ای در نظر گرفته شود  که در معرض دید عموم قرار نگیرد و تهویه ی آن به خوبی انجام شود

فضای اداری:

در رستوران های بزرگ اتاقی جهت مدیریت رستوران و فضایی جهت استراحت مدیر در نظر گرفته میشود

 بهداشت در رستوران:

تمام سطوح آشپزخانه باید قابل شستشو باشند معملا سطح آشپزخانه ی عریض با شیب کمتر از 1:20 مناسب است کانال های تخلیه ی کفی در ناحیه ی آشپزخانه و انبار مورد استفاده قرار میگیرند سطوح غیر لغزنده و کاشی کاری در اشپزخانه الزامی است

تاسیسات:

تمام امور آب برق و گاز باید توسط مجربین این امر اجرا شود تجهیزات برقی باید به قطع کن های اضطراری مجهز باشندمقررات بهداشتی غذا نیازمند تهویه ی کافی برای خارج ساختن بخار بو و ...استتهویه ی مکانیکی هوا با سرعت 7.7 تا 10.2 متر بر ثانیه ضروریست دمپر یا دریچه های اتوماتیک آتش .فیلتر های روغن و... از اهمیت زیادی برخوردارند  پنجره ها باید مجهز به توری باشند و چنانچه از تهویه ی مکانیکی استفاده میشود بدون بازشو باشند. جهت کاهش صدا در رستوران ها باید بین دیوارهای آشپزخانه ها با غذاخوری و یا بین دیوارهایی که نمیخواهیماتنقل صوت در آنها وجود داشته باشد عایق کاری صوتی شوند.سطوح جاذب صدا برای این امر مفید هستند.

 لوازم رستوران

لوازم رستوران عبارتست از :میز  ، صندلی ، میز کمکی ، میز چرخدار ، میز مقسم ، میز صندوق ، میز سرویس ، صندلی مخصوص اطفال ، ظروف مختلف سرویس ، گلدان برای گل ، تریلی های مختلف برای دسر و ظروف ، هواکش برای خارج شدن دود .

میزهای رستوران :میز های رستوران باید بدون لبه باشد ، شکل این میزها مربع مستطیل یا گرد است ، برای برگزاری میهمانی ها وجشن ها معمولاً از میزهایی استفاده می شود که به هم وصل و جدا می شوند . شکل این میزها نیز مربع مستطیل می باشد ، جدا شدن این میزها از یکدیگر از آن جهت ضروری است که به آسانی حمل و نقل شوند تا بتوان آنها را از درب ها خارج یا داخل کرد . میزهایی که برای رستوران انتخاب می شود دو نفره ، چهار نفره ، شش نفره و هشت نفره می باشد.

میزکمکی :میزکمکی را در موقع سرو ، کنار میز مشتری قرار می دهند و روی آن به تعداد مشتریان ، بشقاب و دیس غذا می گذارند و غذا را در کنار میز مشتری و مقابل او می کشند و کمک گارسن آن را جلوی مشتری قرار می دهد ، اندازه میز کمکی معمولاً 85×40 است .

صندلی مخصوص کودکان :از صندلی های معمولی بلند تر است و حتماً باید دسته دار باشد تا اطفال مسافرین بتوانند از آن به راحتی استفاده کنند

صندلی رستوران :پس از ورود مشتری به سالن غذای, اولین عاملی که در ارتباط مستقیم با وی قرار می گیرد، صندلی است. صندلی تعیین کننده مدت زمانی است که مشتری در رستوران سپری می نماید.برای رستوران های لوکس حتی الامکان باید از صندلی مبله استفاده شود ، بهتراست پشتی صندلی صاف باشد تا براحتی بتوان روی آن نشست.

بانک اطلاعات کافی شاپ

 سال 1610 برای اولین بار انگلیسی ها با قهوه آشنا شدند و بعد از گذشت چهل سال یعنی در سال 1650 اولین قهوه خانه در آکسفورد تاسیس شد. بعد از آن تعداد کافی شاپ ها در اروپا به ویژه در برخی از شهرها افزایش پیدا کرد و فرهنگ خاص کافه نشینی را رواج داد از جمله در پاریس، ونیز و آمستردام. تا اینکه بعد از ورود انگلیسی ها به هندوستان و ماندگاری شان برای سال های طولانی مکان هایی مشابه چیزی که در کشورشان داشتند را برای رفاه خود برپا کردند که کافی شاپ یکی از این موارد بود.

یک فنجان قهوه در نگاه اجتماعی مفهوم متفاوتی را بیان می کند زیرا یک فرد به تنهایی نیز می تواند همان فنجان قهوه را در خانه اش بنوشد و نیازی به کافه رفتن نباشد اما دیدار در کافی شاپ به بهانه نوشیدن قهوه، امری اجتماعی تلقی می شود که دو یا چند نفر قصد دیدار و صحبت کردن با هم را دارند و برای این کار نیز برای یکدیگر وقت می گذارند. این قاعده در تمامی کافی شاپ ها رعایت می شود اما چیزی که آنان را از هم متمایز می کند فرهنگ و آداب منطقه یی است که کافی شاپ در آن قرار می گیرد. برای نمونه کافی شاپ ها در کشوری چون هندوستان در نگاه اول کمی عجیب جلوه می کنند. شاید به این دلیل که نمی توان با خیالی آسوده نشست، قهوه خورد و کمی صحبت کرد. معمولاً صدای موزیک های تند چیزی است که همیشه وجود دارد و همین باعث می شود صدا بین دو یا چند نفر به سختی شنیده شود. بیشتر کافی شاپ ها در هند از شعبه های معروف اروپایی هستند که نوشیدنی سنتی هندی مثل چای هندی را ندارند. چای هندی چیزی است که در گوشه خیابان و در قابلمه های دود خورده با مخلوط چای، شیر، شکر و ادویه مخصوص چای، دارچین و زنجبیل درست می شود. بنابراین اگر چای را در کافی شاپ های مدرن سفارش دهید، شیر را جداگانه به چای اضافه می کنند که البته طعم چای اصلی هندی را ندارد.
    
    قشری که به کافی شاپ های معروف در هندوستان رفت و آمد دارند بیشتر از سطح متوسط مرفه به بالاهستند و این نکته یی است که صاحبان کافی شاپ ها به آن توجه دارند و بر همین معیار محل های احداث این مکان ها را شناسایی می کنند. به طور مثال در مراکز بزرگ خرید، محله هایی که نزدیک دانشگاه است و جاهای شلوغ و پرترددی که مردم از رفاه مالی بهره مند هستند حتماً یکی از این شعبه ها یا چند شعبه در کنار هم دیده می شود. کافی شاپ در هند محلی است برای دیدار دوستان، گپ زدن و گذران وقت که البته همه در سرو صدا و شلوغی امکان پذیر می شود، از معروف ترین کافی شاپ های زنجیره یی هندوستان می توان از کافی باریستا، کافی دًی و کوستا کافی نام برد.  
شاید بتوان گفت که استقبال نسل جوان از کافی شاپ ها و همچنین توریست هایی که به هند می آیند و با این شعبه ها آشنایی دارند عواملی هستند که نقش کافی شاپ ها را در هند پررنگ تر کرده است.        
امکانات مختلفی در این کافی شاپ ها نیز وجود دارد. انتخاب موزیک مورد علاقه و گوش دادن به آن و پخش کلیپ موزیک به همراه برخی تبلیغات از تلویزیون های مداربسته نصب شده در کافی شاپ ها چیزهایی است که در هند به چشم می خورد. در بعضی از شعبه های این کافی شاپ ها کتابفروشی هم وجود دارد و به علاقه مندان، مجله یا هفته نامه منتشر شده مختص کافی شاپ را هدیه می دهند. به طور مثال کافی باریستا هفته نامه یی دارد که در آن اخبار مهم سیاسی و اجتماعی، اخبار زندگی هنرپیشه های هندی و غربی، همین طور طالع بینی هندی و پیشگویی اتفاقاتی که قرار است در طول هفته برای متولدین هر ماه بیفتد و برنامه های هفتگی سینما و تلویزیون چاپ می شود. فروش برخی محصولات از جمله قهوه، لیوان قهوه خوری، فلاکس، بلوز و کلاه که مارک کافی شاپ بر روی آن است نیز در این کافی شاپ ها مرسوم است. نکته جالب دیگر اینکه کافی شاپ ها محل هایی برای فروش بلیت های کنسرت بزرگ موسیقی و خوانندگان نامدار هندی و خارجی هستند زیرا این مکان ها مملو از جوانان و دانشجویانی هستند که از این چیزها استقبال می کنند.  
اگر روزی به هندوستان رفتی و وارد کافی شاپ شدی اول باید چیزی را که می خواهی از روی تابلوی فهرست خوراکی ها که بزرگ بر دیوار نصب شده انتخاب کنی و آن را به صندوقدار سفارش دهی، بعد از پرداخت پول نامت را که پرسیدند به سر میزت بازمی گردی و با دوستانت مشغول صحبت می شوی تا نامت را بلند صدا کنند. آن وقت به سوی پیشخوان می روی و سفارشت را می گیری. یادت باشد سیگار کشیدن در این مکان ها به طور کل ممنوع است اما برخی از کافی شاپ ها میز و صندلی هایی بیرون محوطه جلوی کافه می گذارند که افراد سیگاری می توانند از آن استفاده کنند.      
در هر حال نوشیدن قهوه در مبل های راحتی یا چوبی و حصیری با تزئینات و رنگ های شاد و موزیک بلند و آواز چیزی است که می توان از آن لذت برد. به هر حال هر کافی شاپی در هر کشوری رفتار متفاوتی را می طلبد که هند نیز از این قاعده مستثنا نیست.     

انواع موزه

گونه بندی اولیه‌ای که در بسیاری از کشورها هنوز متداول است و همچنان در اسامی کمیته‌های تخصصی ایکوم دیده می‌شود، تمایز بین موزه‌های صنایع دستی، هنرهای کاربردی، تاریخ، مردم شناسی، علوم طبیعی، دانش و فناوری، موزه‌های منطقه ای، محلی و موزه‌های تخصصی است. در عین حال سیر تحول موزه‌ها از جنگ دوم جهانی به این سو، بتدریج مرزهای بین رشته‌ها و مجموعه‌ها را از میان برداشته است. اکنون موجه‌تر به نظر می‌رسد که موزه‌ها را به انواع زیر تقسیم کنیم:

. موزه های هنری ۲. موزه‌های تاریخی ۳.موزه‌های تخصصی ۴.موزه‌های علمی ۵.موزه های فنی و صنعتی1

ـ موزه های تاریخی: آثار و اشیای قدیمی را که می توانند گویای زمینه و پیشینه مردم شناسی و باستان شناسی و تاریخی باشند، در خود جای داده اند.

ـ موزه های تخصصی: آثار تاریخی، هنری و فنی را به مناسبتهای ویژه در معرض دید مردم قرار می دهند. دو نوع این موزه ها را به "موزه در هوای آزاد" و "موزه محلی" موسوم کرده اند.

ـ موزه های علمی: گیاهان، جانوران، سنگها، خاکها، سنگواره ها و آنچه دست بشر در خلق آنها دخالت نداشته است، تهیه و نگهداری می کنند که به انواع موزه های تاریخ طبیعی، جانوران زمینی، گیاهان، ماهیها و جانوران دریایی طبقه بندی می شوند.

موزه های علمی مهم ترین و فعالترین موزه ها هستند. موزه های علوم طبیعی می باید نقش ویژه ای در آگاه سازی و متقاعد ساختن مردم ایفا کنند و در سطح علمی اسنادی (بالغ بر میلیونها نمونه) که پیشرفت دانش را از دیدگاه رشته های متعدد میسر می سازند در اختیار پژوهندگان قرار دهند.

ـ موزه های فنی و صنعتی: ساخته های فنی و صنعتی انسان را در زمینه های اختراعات، اکتشافات، وسایل نقلیه، ماشین آلات و مانند آنها را به نمایش می گذارند و به نامهای موزه اختراعات، موزه اکتشافات، موزه ماشین آلات و موزه وسایل نقلیه و غیره موسوم شده اند.

ـ موزه های هنری: آثار و اشیای زیبایی درباره نقاشی، معماری و مجسمه سازی و غیره را گردآوری می کنند و آنها را به موزه های نقاشی، معماری و مجسمه سازی، هنرهای تزئینی و صنایع دستی، لوازم خانگی، موزه خط و خطاطی، کتاب و صحافی، موزه سرامیک و کاشی، موزه قالی و قالیبافی، موزه کنده کاری و منبت کاری و صنایع چوبی، موزه گوهری و سرانجام موزه منسوجات طبقه بندی می کنند.

انواع موزه ها

موزه ها را به شکلهای گوناگون طبقه بندی کرده اند، موزه های تاریخ و باستان شناسی، موزه های فضای باز، موزه های مردم شناسی، کاخ موزه ها، موزه های علوم و تاریخی طبیعی، موزه های منطقه ای ( محلی )، موزه های سیار ( گردشی ) ، پارک موزه ها، موزه های سلاح ( نظامی )، موزه های اندیشمندان ( خانه هنرمندان )

موزه تاریخی و باستان شناسی: دید تاریخی دارند و بیانگر سلسله و دوره های تاریخی هستند . بیشتر این آثار بر اثر کاوش های باستان شناسی به دست آمده اند و بیانگر فرهنگ و تمدون گذشته و تلفیق کننده علم، هنر و دانش یک ملت یا یک قوم هستند. چنین موزه هایی مادر نیز نامیده می شوند. موزه ملی ایران ( ایران باستان )، موزه ملی ورسای در فرانسه و موزه تاریخ در واشینگتن از این نوع هستند.

موزه فضای باز:با ایجاد این نوع موزه ها می توان به معرفی یافته ها و داده های مهم باستان شناسی کمک بزرگی نمود. زمان یکه یک کاوش علمی باستان شناسی منجر به نتایج مطلوب و کشف آثار ارزشمند غیر منقول می شود و قابل انتقال به موزه ها نیست، با فراهم آوردن شرایط و امکانات لازم، مکان مورد نظر را جهت باز دید عموم مهیا می نمایند. این امر در اصطلاح به موزه فضای باز مشهور است. از جمله این موزه ها می توان به تخت جمشید در شیراز و محوطه تاریخی هگمتانه در همدان اشاره نمود.

این موزه ها در دیگر کشور ها مانند چین، یونان و برخی از کشور های اورپایی نیز معمول است. در استان خراسان محوطه تاریخ " بندیان " در گز که دارای گچ بری های بسیار زیبایی از دوره ساسانیان است و همچنین محوطه تاریخی " شا یاخ " نیشابور می توانند مکان مناسبی برای این امر باشند.

موزه های مردم شناسی: فرهنگ، آداب و رسوم،‌ اعتقادات، پوشاک و سنن اجتماعی حاکم بر جامعه را نشان می دهند. موزه مردم شناسی تهران و حمام گنجعلی خان کرمان از این نوع هستند.

کاخ موزه ها: بنا یا اثر تاریخی هستند که از گذشتگان به دست ما رسیده و بیانگر و ضعیت و نحوه زندگی صاحبان آن است. ممکن است در این بنا اشیای تاریخی و نیز آثار هنری از جمله نقاشی روی دیوار،‌گچ کاری و …. وجود داشته باشد. کاخ موزه ها معمولا" در مراکز حکومتی به وجود می آیند. هدف از تاسیس این موزه ها به نمایش گذاشتن اثر و بنای تاریخی و نیز عبرت آموزی است. مجموعه کاخ های سعد آباد تهران و باغ ملک آباد مشهد از این نوع موزه ها هستند.

موزه های هنری : انواع هنرهای تجسمی و تزیینی که از زیبایی شناسی بالایی برخوردارند، را به نمایش در می آورند و معمولا" بازدید کنندگان زیادی نیز دارند. موزه هنرهای زیبا در تهران و موزه هنرهای تزیینی در اصفهان از این نوع هستند.

موزه علوم و تارخ طبیعی: تجربه های علمی بر اساس شواهد و وسایل کاری و تاریخی طبیعی که در بر گیرنده گونه های مختلف گیاهی به ویژه جانوان است را به نمایش می گذارند. موزه تاریخی طبیعی اصفهان و موزه علوم و تاریخ طبیعی مشهد از این نوع هستند.

موزه های محلی یا منطقه ای: بیانگر و نمودار فرهنگ یک منطقه و یا یک محله خاص هستند و صرفا" آثار و اشیای تاریخی همان منطقه را به نمایش می گذارند. موزه شوش، تخت جمشید و موزه توس در خراسان ازاین نوع هستند.

موزه های سیار : برای پیشبرد سریع اهداف فرهنگی و به دلیل عدم امکانات موجود در مناطق و شهرهای محروم شکل می گیرند. این موزه های فرهنگ های گوناگون را در مکان های مختلف در معرض دید عموم می گذارند. اگر به این نوع موزه ها توجه کافی شود، بسیار تاثیر گذار خواهند بود.

پارک موزه ها : به دلیل داشتن ابغاد گوناگون علمی و فرهنگی و جاذبه های تفریحی و آموزشی و نیز تفریحی از اهمیت زیاد برخورد دارند، چرا که مسایل زیستی و طبیعی را از نزدیک برای مردم به نمایش می گذارند. ویژگی مهم این موزه ها این است که عموم مردم می توانند از دیدن آنها بهرمند شوند. در ایران ایجاد پارک موزه سابقه ندارد ولی در کشورهایی مانند چین و کره شمالی مرسوم است.

موزه های نظامی : روند تاریخی انواع سلاح های نظامی و جنگی را در معرض دید همگان قرار می دهند. این نوع اشیا شامل لباس های نظامی رزمی، اسلحه و دیگر وسایل رزمی نیز هستند.

موزه های اندیشمندان ( خانه هنرمندان ) :برای ارج نهادن به هنرمندان، نویسندگان، مخترعان و مفاخر جامعه، معمولا" پس از در گذشتشان در خانه شخصیشان پدید می آید و در بر گیرنده وسایل شخصی، وسایل کار و آثار ایشان است. این موزه ها بیشتر د رکشورهای اروپایی مرسوم است.

خانه شکسپیر نویسنده مشهور انگلیسی و ادیسون مخترع برق در امریکا از این نوع است. در ایران هم خانه بزرگ مرد موسیقی " استاد ابوالحسن صبا " تبدیل به موزه شده و در برگیرنده تابلوهای نقاشی، تالیفات و اموال شخصی وی است.

موازین طراحی موزه

آشنایی با طراحی موزه ها و گالریهای آثار هنری:

موزه ها و گالری های آثار هنری کاربرد های مشابهی داشته و مثل انواع مختلف ساختمانها دارای ویژگی های یکسان فراوانی هستند . بطور کلی مهمترین وظایف موزه هاو گالری آثار هنری ،جمع آوری ، ثبت، حفاظت ، تحقیق ، توضیح و نمایش برخی مدارک مهم است . بهمین دلیل افراد زیادی با مهارت های مختلف مورد نیاز می باشد . بهرحال ، نه تنها بین موزه و گالری آثار هنری تفاوتهایی وجود دارد بلکه بین انواع مختلفی از موزه ها وگالری ها اختلافاتیدیده می شود . برخی از سازمانها مثل سازمان میراث فرهنگی ، تفریحی وبعضی مؤسسات فرهنگی نیز جزو موزه ها محسوب می شوند.

برای نمایش آثار هنری واشیاء با اهمیت از نظر علمی و فرهنگی ،سازمان باید از آنها در برابر آسیب ،خطر سرقت ،رطوبت ،خشکی نور خورشید و گرد و غوبار مراقبت کرده وآنها را در بهترین نور و نما ، نشان دهد. این امر زمانی حاصل می شود که مجموعه به: الف)اشیاء تحت مطاله و بررسی ب)اشیاء نمایشی تقسیم می شود.

نمایشگاه ها باید به نحوی برگزار شوند که عموم مردم بتوانند آثار را بدون هیچ مشکلی تماشا کنند. این امر نیازمند یکسری برنامه ی به دقت تعیین شده و گسترش یافته در فضاهایی با شکل مناسب و تزئین منطقی و جذاب بویژه در موزه ها است.

در گالری ها هر گروه ار تصاویر باید در یک اتاق جدا گانه قرار گیرد و هر تصویر باید روی یک دیوار مجزا باشد یعنی در هر گالری باید چند اتاق کوچک وجود داشته باشد . این شیوه نسبت به فضاهای بزرگ که برای تصاویر بزرگ بکار می روند فضای بیشتری رانسبت به مساحت زیر بنا را بدست می دهد.

زاویه ی دید انسان برای یک فرد بیننده در حالت ایستاده از 27 درجه بالاتر از سطح بینایی آغاز می شود . این بدان معناست که تصاویرنور پردازی شده باید 10 متر دورتر از فرد وبخش فوقانی آنها بیشتر از4.90 متر بالاتر از سطح چشم وسطح پایین آن ها تقریباً بیش از 70 سانتی متر از چشم نباشد بهترین شرایط آویزان کردن تصاویر کوچکتر ، از نقطه ی ثابت (سطح افق در تصویر ) روی سطح چشم است .در نظر گرفتن مساحت 3.5 متر مربع برای آویزان کردن هر تصویر ، مساحت 6 الی 10 متر مربع از زمین برای هر مجسمه و1 متر مربع فضا در قفسه برای هر 400 سکه ضروریست.مباحث نور پردازی گالری ها و موزه ها بسیار نظری بوده و کیفیت نور پردازی هم غیر واقعی است آزمایشات انجام شده در آمریکا نشان داده که نور استفاده شده در نور پردازی اگر به صورت طبیعی باشد حتی اگر از نوع نور شمال هم باشد دائماً در حال تغییر می باشد به همین دلیل استفاده از نور مصنوعی به جای استفاه از نور خورشید بیشتر رایج می باشد. بر اساس آزمایشات انجام شده در بوستون فضای مطلوب برای تماشا کردن بین 30 تا 60 درجه از سمت فوقانی است که از نقطه ای در وسط کف اتاق اندازه گیری می شود.

در گالری آثار هنری ، عموماً مسیر چرخشی یکطرفه وجود ندارد و فقط بخشهای جداگانه دیده می شود موزه ها وگالری ها هر کدام نیاز به اتاق های جانبی برای بسته بندی ،ارسال ،بخش اداری ، بخش اسلاید ،کارگاههای حفاظتی وتالار سخنرانی دارند .قصر های غیر قابل استفاده و متروک ،کاخها و صومعه ها برای ساخت موزه مناسب هستند .این مکانها برای اشیاء تاریخی و نگهداری آنها مناسب می باشند زیرا فضای مساعد تری را نسبت به موزه های جدید برای اینگونه اشیاء فراهم می کنند.

امروزه ساختمان موزه ها را به عنوان مراکز فرهنگی هم بکار می برند پس باید در مرحله ی طراحی این احتمال را هم در نظر گرفت .در این حالت باید فضای کافی برای نمایشگاههای موقتی و دایمی ، کتابخانه ،اتاق رسانه ها و تالار سخنرانی وجود داشته باشد. ضمناً باید فضای خاصی برای استراحت ، خوردن و آشامیدن ، حمل و نقل و انبار ،نگهداری ازاشیاء ،کارگاهها وبخش های اداری تخصیص دارد.

پیشرفتهای تکنولوژی نه تنها بر عملکرد موزه ها ، بلکه بر طراحی نمایشگاهها هم تاثیر به سزایی دارد . کامپیوتری کردن ثبت مجموعه و مستند سازطراحی ، کوچک کردن لامپ و فیبر نوری وتاثیر آنها بر طراحی نور پردازی دو نمونه از این پیشرفت ها هستند.

موزه ها، در جهان متمدن، پایگاه های تحقیق هستند. بخش پژوهشی و پشتوانه تحقیقی و آموزشی موزه ها پشتوانه رساله ها و تذکره های علمی است. همین پشتوانه است که اهمیت دارد نه صرفا خود اشیا و ویترین ها. این همه جماعت می روند و لوح ها و سنگ نوشته ها را می بینند.

نه می توانند بخوانند و نه اگر بخوانند می توانند از اصل موضوع سر درآورند. موزه، در اساس، مکانی است برای فرهیختگان و یا دانش طلبان و آگاهی جویندگان. موزه، در قاموس صحیح خود نوعی آزمایشگاه است. دانشجویان را می برند به موزه و کلاس درس را درکنار اشیا برگزار می کنند. تا آنها تجسمی روان تر و عینی تر از موضوع درس داشته باشند. هنرجو با معلم و مربی اش می رود به موزه و تابلو های متنوع قربانی کردن اسماعیل را از دید رافایل و وروبلیف و دیگران می بیند تا تفاوت نگرش های حاکم در دوره های مختلف نسبت به انسان را بشناسد. این نوع شناختن ها را در کتاب ها نمی شود یافت حتی در شبکه های دیجیتالی هم. اما درموزه این امکان هست که آدمیزاد دوره و زمانه ای را حس کند. موزه باید فضای لازم برای این جمع شدن ها و باهم دیدن ها را داشته باشد. فضا باید نوعی فضای آموزشی باشد تا فضای تشریفاتی و حریم دار.

فضاهایی از قبیل مرکز اسناد، انتشارات، کتابخانه و سالن مطالعه از نخستین نیاز های فضایی موزه هستند. سالن نمایش موزه در این ارتباط حکم اتاق آزمایشگاه برای فضای تحقیقاتی دارد.

ترویج و تبلیغ:

موزه، به هرحال، وظیفه عمومی کردن دانش را هم دارد. مردم طالب آموختن و شناختن را حتی اگر دانش اولیه لازم را هم ندارند، می توان و باید در موزه ها پذیرا بود. اما نوع استقبال از این بازدید کننده ها با دیگران متفاوت است. فضای موزه، برای چنین مخاطبینی باید فضایی باز و کمتر رسمی باشد و امکان تمدد ناخوایته برای آنها فراهم باشد. نمایش های دیجیتالی و ترکیبی با استفاده از جاذبه های تصویری از اینگونه نیاز هاست. موزه باید به سالن ها و کنج های کوچک و جمع وجور نمایش فیلم واسلاید مجهز باشند و سیرکولاسیون فضایی چنان باید باشد که مخاطب زود رنج و غیر حرفه ای درمسیر این امکانات قرارگیرد و از ساخته های تصویری سهل الهضم در باره موضوعات موزه بهره بگیرد. امروزه وسایل مدرن نمایش از الزامات اولیه موزه هاست.

حجم:

ینتا، موزه حجمی است صلب و سنگین وبسته. این صلابت هم مرده ریگی است ازتصور دیرین در مورد موزه، که آن را صندوقچه اسرار تاریخ فقط می شمارد، هم ناشی از الزامات امنیتی و ایمنی است. ولی آیا این سنگینی و صلبی حجم، در جهان امروز، به جلب و جذب بازدید کننده کمک می کند؟ الزامات امنیتی و ایمنی موزه اجتناب ناپذیر است، ولی با وجود تکنیک های پیشرفته امروزی امنیت فقط با دیوارهای کلفت و درشت حاصل می شود؟ اگر هم چنین است، آیا تمام بخش های موزه چنین الزاماتی دارند؟ فضای ورودی و ***** پیش ورودی، سالن و سرسرا ها، فضاهای پشتیبان موزه از قبیل کتابخانه و سالن های نمایش هم باید این چنین در محاصره تفکر و ابزار های امنیتی باشند؟ برعکس موزه باید پاتوق آگاهی جویان و پژوهشگران شود. باستانشناسان و پژوهشگران ما باید در سالن های اصلی و کناری موزه ها راحت باشند و جماعت بازدید کننده بیایند با همین اعاظم از یافته های خود و رقبایشان بپرسند. چنین فضایی باید تا حدممکن شفاف و پذیرا باشد. نهایت برونگرایی را می توان برای این فضاها پیش بینی نمود.

فضای واقعا عمومی:

بسیاری را عقیده بر این است که دکان و مغازه ها و دکه های خرده فروشی، مهمترین فضاهای زنده در شهر هستند و سبب تحرک و زنده بودن فضاهای اطراف هم می شوند. حداقل فضاهای خرده فروشی که موزه ها در دل خود یا چسبیده به خود داشته باشند، خرده فروشی محصولات فرهنگی خود موزه و پاتوق هایی مثل کتابفروشی و چایخانه است. این فضاها نیز باید از بخش های اصلی موزه ها شمرده شوند.

فهرست منابع:

·        دانشکده هنر دانشگاه زابل

·        پرشین پلان