استانداردها و ضوابط طراحی سینما

استانداردها و ضوابط طراحی

سالن انتظار سینما :

طبق استانداردها و ضوابط طراحی سینما مصوب سازمان مدیریت و برنامه‌ریز کشور حداقل میزان سطح اشتغال سالن انتظار سینما به ازای هر نفر 35/0 متر مربع و حداقل حجم سرانه سالنهای سینما 5/1 متر مربع می‌باشد. تعداد صندلیهای سالن به ازای هر 100 نفر، 10 صندلی می‌باشد. در صورت داشتن اختلاف سطح سالن با بیرون حداکثر شیب راهرو ورودی 8 درصد و عرض آن حداقل2/1 متر باشد. حداقل عرض ورودی سالن انتظار به ازای هر 100 نفر 56 سانتی‌متر می‌باشد.

ورودی سینما:

به دلیل کار کردن سینما با مجتمع فرهنگی، ورودی با ورودی مجتمع یکی است و فقط یک در برای ورود به سالن انتظار منظور گردیده است.

گیشة بلیط‌ فروشی :

گیشه در سینما باید در مکانی باشد که دید کافی بر فضای خارج سینما داشته باشد و در جایی باشد که صف مربوط به آن فراهم گردد مردم در معبر عمومی و همچنین مانع ورود و خروج مردم از سینما نباشد. در گیشه بهتر است به درون سالن انتظار باز گردد ولی این در طوری نباشد که با باز شدن آن درون گیشه مشخص گردد و سطح آن به ازای هر نفر حداقل 3 متر مربع می‌باشد.

راهروهای سالن نمایش :

 عرض راهروهای سالن را بر حسب تعداد جمعیت که از آن تخلیه می‌شوند محاسبه می‌شود ولی نه به این صورت که این عرض متغیر باشد. و اینگونه در نظر می‌گیریم که از تعداد جمعیت هر ردیف که در دو طرف آن راهرو می‌باشد 60 درصد آن از هر راهرو تخلیه می‌گردند. اگر عرض در خروجی سالن نمایش از عرض راهرو منتهی به آن بیشتر باشد باید حداقل فضایی برابر عرض خروجی جلوی در ورودی داشته باشد. حداکثر شیب مجاز در راهروهای سالن نمایش 8 درصد می‌باشد و اگر شیب بیشتر باشد باید از پله در راهرو استفاده گردد که ارتفاع و عمق موثر پله باید طبق استانداردها باشد.  پله‌ها و یا نقطه شروع شیب راهروهای سالن نمایش برای آگاهی تماشاگران باید با چراغ مخصوص روشن گردند.  مصالح کف راهروها باید از مصالح غیر لغزنده و غیر اشتعال باشند.

صندلی تماشاگران :

 استانداردهای صندلی تماشاگران در جداول ضمیمه آورده شده است. جنس و مصالح به کار رفته در صندلیهای سالن نمایش باید مقاوم، قابل شستشو، غیر قابل اشتعال باشد و از نظر آکوستیکی، مقدار صدائی که آنها جذب می‌کنند نباید به وجود و یا عدم وجود تماشاچی در آنها وابسته باشد. چیدن صندلیهای سالن نمایش مانند چیدمان صندلیهای آمفی‌تئاتر می‌باشد.

ورودی‌ها و خروجی‌های سالن نمایش سینما :

ورودی‌ها و خروجی‌های سالن نمایش سینما باید به گونه‌ای باشند که در معرض دید باشند و از ورود سروصدا به داخل و خارج سالن جلوگیری کنند.  حداقل تعداد در خروجی سالن نمایش 2 عدد می‌باشد و فقط در موارد خاص مانند گنجایش سالن کمتر از 100 می‌تواند 1 عدد باشد.  لازم به ذکر است که برای خروج از سالن نمایش بهتر از که درهای سالن نمایش به طرف بیرون باز گردند و برای ورود به طرف داخل باز گردند. حداقل فاصله دو در خروجی 5 متر می‌باشد و نباید از درهای یک لنگه استفاده نمود و باید از درهای دو لنگه استفاده گردد.  درهای سالن نمایش نباید قفل داشته باشند و بهتر است دارای ثابت‌کننده‌های فشاری باشند که با یک فشار روی آنها، در ثابت گردد.  

سرویسهای بهداشتی سینما :

طراحی و اجرای ساختمانی قسمتهای مختلف داخل سرویسهای بهداشتی باید به گونه‌ای باشد که شستشو و گندزدائی مستمر تمامی دیوارها و کف‌های سرویس میس گردد.

اتاق پروژکتور و ملحقات آن :

اتاق پروژکتور شامل حداقل 2 عدد پروژکتور به ابعاد 100×60 سانتی‌متر، میزهای برگردان و بازبینی فیلم به ابعاد 80×120 سانتی‌متر واتاق تقویت‌کننده‌های صدا می‌باشد. دستگاه‌هایی مانند رکتی نایر، تابلوی اصلی برق اتاق پروژکتور، و مسیرهای نور سالن و قفسه‌های فلزی مخصوص نگهداری فیلم در فضاهای مستقل قرار دارند.  اتاقک کوچکی جهت نگهداری باطریهای مخصوص روشنایی ایمنی سینما و سرویس بهداشتی در جنب اتاق پروژکتور قرار دارند. ابعاد اتاق پروژکتور با توجه به ابعاد پروژکتورها، فواصل آنها از هم و از دیوارهای جانبی، و میزهای برگردان و بازبینی فیلم و دستگاههای تقویت صدا در نظر گرفته می‌شود.  دیوارها و کف اتاق پروژکتور باید قابلیت 2 ساعت مقاومت در مقابل آتش‌سوزی را داشته باشند. مصالح به کار رفته در اتاق پروژکتور جهت نازک‌کاری و آکوستیک نباید قابل احتراق باشند کف اتاق پروژکتور برای انتقال کابلهای برق و صدا باید دو جداره بوده و کفپوش آن در مقابل برق عایق باشد.  وجود شیر یا کبسول آتش‌نشانی در نزدیک اتاق پروژکتور نیز توصیه می‌گردد.

پرده نمایش فیلم :

نوع پرده سینما با توجه به ابعاد سالن، قدرت پروژکتور، بهره روشنایی پرده و میزان روشنایی مطلوب پرده انتخاب می‌شود. اندازه پرده با توجه به عرض سالن نمایش در قسمت جلوی آن، ارتفاع سالن، عمق سالن و در نظر گرفتن فضائی در دو طرف پرده برای رفت و آمد به پشت پرده و جمع شدن پرده محافظ تعیین می‌شود. پرده نمایش بهتر است دارای انحناء باشد: بخصوص در سالن‌های عریض، این انحناء کمانی از دایره به مرکز لنز پروژکتور و به طول فاصله لنز پروژکتور از مرکز پرده می‌باشد.  اسکلت نصب پرده نمایش باید بزرگتر از پرده باشد (30 سانتی‌متر) تا نصب پرده آسان‌تر گردد و اسکلت از دیوار پشت پرده باید به اندازه‌ای که برای نصب بلندگوها مورد نیاز است (90 سانتی‌متر) فاصله داشته باشد. و باید اشاره نمود که بهتر است دریچه‌های هواکش و خروجی هوا یا حتی ورود هوا، پشت پرده تعبیه نگردد و اصولا سیستم‌های تاسیساتی و تهویه هوا به گونه‌ای باشند که هوا در پشت پرده چرخش نداشته باشد.

استانداردهای طراحی آمفی تئاتر

استانداردهای طراحی آمفی تئاتر

ورودی:

باید طوری باشد که از تجمع افراد در پشت در جلوگیری شود و افراد بتوانند به راحتی بلیط تهیه نمایند و وارد سالن شوند. از لحاظ ابعادی در هر متر مربع حداکثر 6 نفر میتواند قرار بگیرد. اگر افراد به صورت خطی قرار بگیرند (صف) هر 4 نفر 87/1 متر بصورت طولی فضا نیاز داریم پس نتیجه میگیریم اگر افراد بخواهند وارد سالن شوند بهتر است آنها را بصورت خطی سازماندهی کنیم.


سالن انتظار (سرسرا):


بعد از ورودی ما فضای سالن انتظار (سرسرا) را داریم. اگر سالن تیاتر ما 200 نفر گنجایش دارد حال به ازای 6 نفر 1 متر مربع و به ازای 200 نفر 34 متر مربع فضا احتیاج داریم البته این در صورتی هست که افراد متراکم قرار گرفته باشند به همین منظور ما ابعاد فوق را در 3 ضرب کرده و به 102 متر مربع تبدیل میکنیم تا افراد به اندازه ی 2 نفر فضا ی آزاد داشته باشند.
عنصر بعدی که در فضای سرسرا قرار می گیرد coffee break (کافی شاپ) است. برای این فضا برای هر میز 4 نفره 76/5 متر مربع فضا احتیاج داریم حال اگر در هر سانس اجرا 50 نفر بخواهند از کافی شاپ استفاده کنند ما احتیاج به 12 میز 4 نفره داریم یعنی 24/93 متر مربع فضا میخواهیم. در کنار آن 15 متر مربع فضای آشپزخانه و محل فروش می خواهیم.
فضای دیگر در سرسرا سرویس های بهداشتی است و از آنجا که جز فضاهای درجه 3 می باشد نباید در دید کامل قرار گیرد البته بهتر است جایی باشد که به راحتی در دسترس باشد. زیرا جز فضاهای خدماتی است 11/29 متر مربع برای 8 توالت و دستشویی احتیاج است.


سالن اجرا:

در کل حداکثر ظرفیت قسمت تماشاگران به شکل انتخاب شده و محدودیت های صمعی و بصری بستگی دارد که شاخص آنها نوع تولید برنامه است. عوامل دیگر شامل سطوح . خط دید . آکوستیک تراکم رفت . آمد و نیز اندازه و شکل سکو (صحنه) است.

طول ردیف: حداکثر 16صندلی به ازای هر راهرو. اگر برای هر 3-4 راهرو یک در خروجی جانبی به عرض۱متر در نظر گرفته شود به ازای هر راهرو 25 صندلی مجاز است.
برای هر تماشاچی نشسته بایدمساحتی برابر با حداقل 0.5 متر مربع در نظر گرفت. این عدد بر گرفته از عرض صندلی ضرب در اصله ی ردیف (حداقل 0.45 مترمربع برای هر صندلی) به علاوه ی یک حداقل اضافه ی 0.9 متر ضرب در 0.5 متر یعنی حدودا 0.05 متر مربع برای هر صندلی است.

حجم فضا: این حجم بر اساس شرایط آکوستیکی به این ترتیب است: تیاترها حدودا 5-4 متر مکعب برای هر تماشاچی و اپرا حدود 8-6 متر مکعب. (به دلیل تهویه ی هوا حجم نباید کمتر از این باشد)

نسبت های قسمت تماشاگران:
دید مطلوب بدون حرکت اما با حرکت جزیی چشم به مقدار حدود 30 درجه
دید مطلوب با حرکت جزیی سر و حرکت جزیی چشم به مقدار حدود 60 درجه
حداکثر زاویه ی ادراکبدون حرکت سر حدودا 110 درجه
به حرکت کامل سر و شانه ها میدان درک 360 درجه نیز امکان پزیر است.
فضاهای خدماتی پشت سن:

اتاق تعویض لباس: یکی از فضاهای کاربردی و اصلی سالن می باشد در طراحی این فضا باید دقت شود که این فضا به عنوان یک فضای خصوصی به حساب می آید و باید تمامی حریم های آن بخصوص برای خانم ها حفظ شود. مقدار فضای لازم برای هر نفر 5 متر مربع و برای 6 نفر با ۸ کمد 45 متر مربع می باشد. نکته ی دیگر وجود انبار لباس است که 5.7 متر مربع می باشد.

اتاق گریم: این فضا باید با سن در رابطه ی مستقیم عاری از صدا و دارای نور کافی باشد. محیطی که یک گریمور نیاز دارد تا بتواند به راحتی اطراف بازیگر حرکت کند و تمام کار خود را زیر نظر داشته باشد 28/2 متر مربع میباشد که با این حساب ما برای کار 3 گریمور به طور هم زمان کنار هم 72/6 متر مربع فضا می خواهیم. همچنین وجود سرویس دستشویی در این فضا ضروری می باشد.

اتاق نور و صدا: این فضا که بین نور پرداز و صدا بردار مشترک است باید دید مستقیم با قسمت اجرا داشته باشد که معمولا در جا نمایی این فضا آن را در قسمت پشت سالن در ارتفاع قرار می دهند همانند اتاق آپارات در سینما. حداقل فضا برای نور پرداز با دستگاه پرژکتور و ۴ نور انداز ۶ متر مربع و برای صدا بردار با دستگاه تنظیم و ضبط صدا ۵ متر مربع می باشد همچنین پلکان های ارتباطی هم باید در نظر گرفت اما یک انبار به اندازه ی ۱۲ متر مربع الزامی است.

اتاق کارگردان: که در کنار سن قرا می گیرد تا کارگردان در هنگام اجرا بطور مستقیم به نحوی که دیده نشود با سن در ارتباط باشد. ابعاد آن ۹ متر مربع می باشد.

اتاق گروه موسیقی: یکی از بخش های مهم یک کار تیاتر اجرای ملودیهای منظم در سکانسهای مختلف است. به همین منظور بهتر است کار گروه موسیقی همراه با تیاتر پیش رود برای همین ما فضایی را برای گروه موسیقی در نظر می گیریم. فضای گروه موسیقی باید بصورتی چیدمان شود که سرپرست تمام گروه را زیر نظر داشته باشد و همچنین در قسمت کم صدا قرار گیرد و حتما یک فضا برای نگهداری ساز به ابعاد ۴ متر مربع داشته باشد. ابعاد مناسب برای گرهه موسیقی ۱۶ متر مربع است.

اتاق استراحت گروه: فضای که گروه قبل از اجرا آنجا تمرکز و بعد از اجرا آنجا استراحت می کند. فضای کافی برای ۸ کاناپه و میز ۶ متر مربع است پس برای یک گروه ۱۶نفره ما ۴۰ متر مربع فضا می خواهیم.

اتاق مطالعه: قسمتی که گروه در آن استقرار می یابد و ضمن خواندن سناریو باهم شروع به تمرین کار هم می کنند. مقدار فضای کافی برای مطالعه ی ۲۰ نفر ۴۲ متر مربع است.

اتاق مصاحبه: فضای لازم ۱۶ متری است که شامل ۱ میز و ۱۰ صندلی است.

قسمت اداری سالن:

اتاق رییس: این اتاق از لحاظ استراتژیک باید در بهترین نقطه قرار گیرد. معمولا این فضا با اتاق جلسات ترکیب می شود که ابعاد مورد نظر برای ما 35 متر مربع است که میز جلسات هم یکی از الگو های این اتاق است.

بخش حسابداری: ۱۶ متر مربع برای خود اتاق و یک فضای ۵ متر مربع برای بایگانی و ۱ فضای ۱۶ مترمربع برای مرکز کامپیوتر نیاز است.

اتاق آرشیو: ۱۶ متر مربع برای اتاق بایگانی آرشیو که ۱۵ فایل را در خودش جا می دهد و ۹ متر مربع اتاق برای مسول اتاق آرشیو و ۲۰ متر مربع هم برای مرکز اسناد سالن نیاز است.

بخش خدماتی:

موتورخانه: این قسمت باید در جایی باشد که بتواند به همه سالن سرویس دهد. ابعاد مورد نظر برای سالن ما ۵۰ متر مربع است.

انبار مرکزی: به دلیل این که معمولا هر بخش یک انبار دارد ما فضای بزرگی را برای انبار مرکزی نمی خواهیم مقدار ابعاد لازم ۲۵ متر مربع است.

پارکینگ: فضای لازم برای پارکینگ ۷۵۰ متر مربع برای ۴۲ خودرو سبک در ضمن اگر در زیر ساختمان قرار گرفت فضای رمپ و تهویه مناسب هم در جدول محاسبه قرار می گیرد.

پاسخ با نقل قول

---

ساختار عمومی فضاهای نمایشی

ساختار عمومی فضاهای نمایشی می باید براساس سلسله مراتبی از فضاهای عمومی (مانند کارگاههای تولید نمایش و فضای کارمندان) استوار گردد و نحوۀ دسترسی به مجموعه فضای نمایشی و تردد در فضای داخلی آن با توجه به حریم محدوده فضایی بخشهای مختلف آن انجام گیرد.
ساختار فضایی اینگونه ساختمانها را با توجه به اصول هدایت کننده فوق می توان به دو عرصۀ بیرونی و درونی تقسیم نمود.
الف) عرصه بیرونی فضای نمایشی: این عرصه به طور کلی در ارتباط مستقیم با تماشاگران است.
ب) عرصه درونی فضای نمایشی: این عرصه شامل کلیۀ فضاهایی است که مربوط به امور نمایشی و اداری می شوند و از این رو با کارکنان و بازیگران ارتباط مستقیم دارند.

شکل و انواع مختلف صحنه نمایش

الف) تئاترهای دارای ایوانی که اینگونه تئاترها امکان نمایش فیلم را نیز دارند.
ب) تئاترهای دارای صحنه میدانی که صحنه از هر سو با تماشاچیان احاطه شده در اینگونه تئاترها حداکثر عمق میدان تماشاگران 6 تا 7 ردیف است و در صورتی که جایگاه در یک سطح باشد حداکثر تماشاگر از 300 الی 400 نفر بیشتر نخواهد بود.
ج) تئاترهای دارای صحنۀ هلالی یا صحنۀ آزاد جلو آمده. در این تئاترها صحنه به قلب جایگاه تماشاگران کشیده شده و ورودیها معمولاً در پشت صحنه و یا در داخل جایگاه تماشاگران قرار دارند.
د) نوع دیگر از تئاتر که ترکیبی از موارد بالاست در دوران معاصر مورد توجه طراحان بوده است. این نوع تئاتر با برخورداری از یک صحنۀ انعطاف پذیر برای تبدیل به شکلهای مختلف از خصوصیتی مستقل برخوردار
است. صحنه در اینگونه تئاترها می تواند با جابجایی صندلی ها و قسمتهایی از کف به صورت ایوانی – میدانی و هلالی ظاهر شود به اینگونه صحنه ها چند شکلی می گویند.

پاسخ با نقل قول

---

اکوستیک در هر فضای نمایشی قادر است تا انواع برنامه های نمایشی را تحت تأثیر قرار دهد و از آنجا که ایجاد تغییرات اساسی در وضعیت اکوستیک سالنهای نمایش بسیار دشوار است، از این رو لازم است تا از ابتدا تصمیمات لازم درباره خصوصیات اکوستیکی سالنهای نمایش گرفته شود. فضاهای نمایشی باید در برابر کلیۀ نوفه های خارجی ناشی از صدای هواپیما، ترافیک و همهمه افراد در سالن انتظار، عایق باشند و دستگاه های مکانیکی به گونه ای طراحی شده باشند که سطح نوفه ای که در داخل سالن نمایش ایجاد می شود از یک حد خاص تجاوز نکند.
برای برنامه های نمایشی زنده، در صورتیکه حداکثر تعداد تماشاگران 200 نفر باشد لزومی به استفاده از دستگاه های تقویت صدا نیست و در صورت کاهش فاصله متوسط بین تماشاگران و بازیگران استفاده از تمهیدات اکوستیکی برای نمایشنامه های معمولی رضایت بخش می باشد.
میزان شیب جایگاه همانقدر که برای دید تماشاگران اهمیت دارد، برای شنیدن هم مهم است زیرا صدا در هنگام عبور از جایگاه به علت خاصیت جاذب بودن بدن تماشاگران ضعیف می شود، از اینرو با استفاده از بازتابنده های سقفی، باید حداقل شیب لازم را که مانع دید تماشاگران نشود برای جایگاه در نظر گرفت.

پاسخ با نقل قول

---

عضو فعال

---

ی آمفی تئاتر

ورودی:
باید طوری باشد که از تجمع افراد در پشت در جلوگیری شود و افراد بتوانند به راحتی بلیط تهیه نمایند و وارد سالن شوند. از لحاظ ابعادی در هر متر مربع حداکثر 6 نفر میتواند قرار بگیرد. اگر افراد به صورت خطی قرار بگیرند (صف) هر 4 نفر 87/1 متر بصورت طولی فضا نیاز داریم پس نتیجه میگیریم اگر افراد بخواهند وارد سالن شوند بهتر است آنها را بصورت خطی سازماندهی کنیم.

سالن انتظار "سرسرا"

بعد از ورودی ما فضای سالن انتظار "سرسرا" را داریم. اگر سالن تیاتر ما 200 نفر گنجایش دارد حال به ازای 6 نفر 1 متر مربع و به ازای 200 نفر 34 متر مربع فضا احتیاج داریم البته این در صورتی هست که افراد متراکم قرار گرفته باشند به همین منظور ما ابعاد فوق را در 3 ضرب کرده و به 102 متر مربع تبدیل میکنیم تا افراد به اندازه ی 2 نفر فضا ی آزاد داشته باشند. عنصر بعدی که در فضای سرسرا قرار می گیرد coffee breakکافی شاپ است. برای این فضا برای هر میز 4 نفره 76/5 متر مربع فضا احتیاج داریم حال اگر در هر سانس اجرا 50 نفر بخواهند از کافی شاپ استفاده کنند ما احتیاج به 12 میز 4 نفره داریم یعنی 24/93 متر مربع فضا میخواهیم. در کنار آن 15 متر مربع فضای آشپزخانه و محل فروش می خواهیم.

فضای دیگر در سرسرا سرویس های بهداشتی است و از آنجا که جز فضاهای درجه 3 می باشد نباید در دید کامل قرار گیرد البته بهتر است جایی باشد که به راحتی در دسترس باشد. زیرا جز فضاهای خدماتی است 11/29 متر مربع برای 8 توالت و دستشویی احتیاج است.

سالن اجرا:

در کل حداکثر ظرفیت قسمت تماشاگران به شکل انتخاب شده و محدودیت های صمعی و بصری بستگی دارد که شاخص آنها نوع تولید برنامه است. عوامل دیگر شامل سطوح . خط دید . آکوستیک تراکم رفت . آمد و نیز اندازه و شکل سکو (صحنه) است.

طول ردیف: حداکثر 16صندلی به ازای هر راهرو. اگر برای هر 3-4 راهرو یک در خروجی جانبی به عرض ۱ متر در نظر گرفته شود به ازای هر راهرو 25 صندلی مجاز است.

برای هر تماشاچی نشسته بایدمساحتی برابر با حداقل 0.5 متر مربع در نظر گرفت. این عدد بر گرفته از عرض صندلی ضرب در اصله ی ردیف (حداقل 0.45 مترمربع برای هر صندلی) به علاوه ی یک حداقل اضافه ی 0.9 متر ضرب در 0.5 متر یعنی حدودا 0.05 متر مربع برای هر صندلی است.

حجم فضا: این حجم بر اساس شرایط آکوستیکی به این ترتیب است: تیاترها حدودا 5-4 متر مکعب برای هر تماشاچی و اپرا حدود 8-6 متر مکعب."به دلیل تهویه ی هوا حجم نباید کمتر از این باشد"
نسبت های قسمت تماشاگران:

دید مطلوب بدون حرکت اما با حرکت جزیی چشم به مقدار حدود 30 درجه

دید مطلوب با حرکت جزیی سر و حرکت جزیی چشم به مقدار حدود 60 درجه

حداکثر زاویه ی ادراک بدون حرکت سر حدودا 110 درجه

به حرکت کامل سر و شانه ها میدان درک 360 درجه نیز امکان پزیر است.

فضاهای خدماتی پشت سن:

اتاق تعویض لباس: یکی از فضاهای کاربردی و اصلی سالن می باشد در طراحی این فضا باید دقت شود که این فضا به عنوان یک فضای خصوصی به حساب می آید و باید تمامی حریم های آن بخصوص برای خانم ها حفظ شود. مقدار فضای لازم برای هر نفر 5 متر مربع و برای 6 نفر با ۸ کمد 45 متر مربع می باشد. نکته ی دیگر وجود انبار لباس است که 5.7 متر مربع می باشد.

اتاق گریم: این فضا باید با سن در رابطه ی مستقیم عاری از صدا و دارای نور کافی باشد. محیطی که یک گریمور نیاز دارد تا بتواند به راحتی اطراف بازیگر حرکت کند و تمام کار خود را زیر نظر داشته باشد 28/2 متر مربع میباشد که با این حساب ما برای کار 3 گریمور به طور هم زمان کنار هم 72/6 متر مربع فضا می خواهیم. همچنین وجود سرویس دستشویی در این فضا ضروری می باشد.

اتاق نور و صدا: این فضا که بین نور پرداز و صدا بردار مشترک است باید دید مستقیم با قسمت اجرا داشته باشد که معمولا در جا نمایی این فضا آن را در قسمت پشت سالن در ارتفاع قرار می دهند همانند اتاق آپارات در سینما. حداقل فضا برای نور پرداز با دستگاه پرژکتور و ۴ نور انداز ۶ متر مربع و برای صدا بردار با دستگاه تنظیم و ضبط صدا ۵ متر مربع می باشد همچنین پلکان های ارتباطی هم باید در نظر گرفت اما یک انبار به اندازه ی ۱۲ متر مربع الزامی است

اتاق کارگردان: که در کنار سن قرا می گیرد تا کارگردان در هنگام اجرا بطور مستقیم به نحوی که دیده نشود با سن در ارتباط باشد. ابعاد آن ۹ متر مربع می باشد.

اتاق گروه موسیقی: یکی از بخش های مهم یک کار تیاتر اجرای ملودیهای منظم در سکانسهای مختلف است. به همین منظور بهتر است کار گروه موسیقی همراه با تیاتر پیش رود برای همین ما فضایی را برای گروه موسیقی در نظر می گیریم. فضای گروه موسیقی باید بصورتی چیدمان شود که سرپرست تمام گروه را زیر نظر داشته باشد و همچنین در قسمت کم صدا قرار گیرد و حتما یک فضا برای نگهداری ساز به ابعاد ۴ متر مربع داشته باشد. ابعاد مناسب برای گرهه موسیقی ۱۶ متر مربع است.

اتاق استراحت گروه: فضای که گروه قبل از اجرا آنجا تمرکز و بعد از اجرا آنجا استراحت می کند. فضای کافی برای ۸ کاناپه و میز ۶ متر مربع است پس برای یک گروه ۱۶ نفره ما ۴۰ متر مربع فضا می خواهیم.
اتاق مطالعه: قسمتی که گروه در آن استقرار می یابد و ضمن خواندن سناریو باهم شروع به تمرین کار هم می کنند. مقدار فضای کافی برای مطالعه ی ۲۰ نفر ۴۲ متر مربع است.

اتاق مصاحبه: فضای لازم ۱۶ متری است که شامل ۱ میز و ۱۰ صندلی است.

قسمت اداری سالن:

اتاق رییس: این اتاق از لحاظ استراتژیک باید در بهترین نقطه قرار گیرد. معمولا این فضا با اتاق جلسات ترکیب می شود که ابعاد مورد نظر برای ما 35 متر مربع است که میز جلسات هم یکی از الگو های این اتاق است

بخش حسابداری ۱۶ مترمربع برای خود اتاق و یک فضای ۵ متر مربع برای بایگانی و ۱ فضای ۱۶ مترمربع برای مرکز کامپیوتر نیاز است.

اتاق آرشیو۱۶ متر مربع برای اتاق بایگانی آرشیو که ۱۵ فایل را در خودش جا می دهد و ۹ متر مربع اتاق برای مسول اتاق آرشیو و ۲۰ متر مربع هم برای مرکز اسناد سالن نیاز است.

بخش خدماتی:

موتورخانه: این قسمت باید در جایی باشد که بتواند به همه سالن سرویس دهد. ابعاد مورد نظر برای سالن ما ۵۰ متر مربع است.

انبار مرکزی: به دلیل این که معمولا هر بخش یک انبار دارد ما فضای بزرگی را برای انبار مرکزی نمی خواهیم مقدار ابعاد لازم ۲۵ متر مربع است.

پارکینگ:فضای لازم برای پارکینگ ۷۵۰ متر مربع برای۴۲خودرو سبک در ضمن اگر در زیر ساختمان قرار گرفت فضای رمپ و تهویه مناسب هم در جدول محاسبه قرار می گیرد

پاسخ با نقل قول

---

2010/3/17 #15

raha

نمایش مشخصات

مشاهده ی پست ها

مشاهده ی وب نوشت

View Articles

مدیر بازنشسته

---

تاریخ عضویت

2009/4

امتیاز

6525

پست ها

3,054

استاندارد ها و ضوابط طراحی سینما:

سالن انتظار سینما:
طبق استانداردها و ضوابط طراحی سینما مصوب سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور
حداقل میزان سطح اشتغال سالن انتظار سینما به ازای هر نفر 35 سانتیمتر مربع و حداقل
حجم سرانه سالنهای سینما 5/1متر مربع می باشد.
تعداد صندلیهای سالن به ازای هر 100 نفر 10 صندلی می باشد.در صورت داشتن اختلاف
سطح سالن با بیرون حداکثر شیب راهرو ورودی 8% و عرض آن حداقل 2/1 متر می باشد.
حداقل عرض ورودی سالن انتظار به ازای هر 100 نفر 56 سانتیمتر می باشد.

ورودی سینما:
به دلیل کار کردن سینما به مجتمع فرهنگی ، ورودی با ورودی مجتمع یکی است و فقط یک
در برای ورود به سالن انتظار منظور می گردد.

گیشه بلیط فروشی:
گیشه در سینما باید در مکانی باشد که دید کافی بر فضای خارج سینما داشته باشد
و در جایی باشد که صف مربوط به آن فراهم گردد و مردم در معبر عمومی و همچنین مانع
ورود و خروج مردم از سینما نباشد.در گیشه بهتر است به درون سالن انتظار باز گردد ،
ولی این در طوری نباشد که با باز شدن آن درون گیشه مشخص گردد و سطح آن به ازای
هر نفر حداقل 3 متر مربع می باشد.

راهروهای سالن نمایش:
عرض راهروهای سالن را بر حسب تعداد جمعیت که از آن تخلیه می شوند محاسبه می شود.
ولی نه یه این صورت که این عرض متغیر باشد.و اینگونه در نظر می گیریم که از تعداد جمعیت
هر ردیف که در دو طرف آن راهرو می باشد، 60% آن از هر راهرو تخلیه می گردند.
اگر عرض در خروجی سالن نمایش از عرض راهرو منتهی به آن بیشتر باشد باید حداقل فضایی
برابر عرض خروجی جلوی در ورودی داشته باشد.حداکثر شیب مجاز در راهرو های سالن
نمایش 8% می باشد و اگر شیب بیشتر باشد باید از پله در راهرو استفاده گردد که ارتفاع و
عمق موثر پله باید طبق استاندارد ها باشد.پله ها ویا نقطه ی شروع شیب راهرو های سالن
نمایش برای آگاهی تماشاگران باید با چراغ مخصوص روشن گردند.مصالح کف راهروها باید از
مصالح غیر لغزنده و غیر اشتعال باشد.

صندلی تماشاگران:
استاندارد های صندلی تماشاگران در جداول ضمیمه آورده شده است . جنس و مصالح
به کار رفته در صندلیهای سالن نمایش باید مقاوم ،قابل شست وشو ،غیر قابل اشتعال باشد
و از نظر آکوستیکی،مقدار صدائی که آن ها جذب می کنند نباید به وجود ویا عدم وجود
تماشاچی در آن ها وابسته باشد . چیدن صندلیها ی سالن نمایش مانند چیدمان صندلیهای
آمفی تئاتر می باشد .

ورودی ها و خروجی های سالن سینما:
ورودی ها و خروجی های سالن نمایش سینما باید به گونه ای باشند که در معرض دید باشند
و از ورود سر وصدا به داخل وخارج سالن جلو گیری کنند . حد اقل تعداد در خروجی سالن
نمایش 2 عدد می باشد و فقط در موارد خاص مانند گنجایش سالن کمتر از 100 می تواند
1 عدد باشد .
لازم به ذکر است که برای خروج از سالن نمایش بهتر از که در های سالن نمایش به طرف
بیرون باز گردند .
حداقل فاصله دو در خروجی5 متر می باشد و نباید از در های یک لنگه استفاده نمود و باید
از در های دو لنگه استفاده گردد .
درهای سالن نمایش نباید قفل داشته باشند وبهتر است دارای ثابت کننده های فشاری
باشند که با یک فشار روی آن ها،در ثابت گردد.

سرویس های بهداشتی سینما :
طراحی و اجرای ساختمانی قسمت های مختلف داخل سرویس های بهداشتی باید
به گونه ای باشد که شست وشو وگندز دائی مستمر تمامی دیوارها و کف های
سرویس میس گردد .

اتاق پروژ کتور وملحقات آن:
اتاق پروژ کتور شامل حد اقل 2 عدد پروژ کتور به ابعاد 100×60 سانتیمتر ،میز های بر گردان
و باز بینی فیلم به ابعاد 80×120 سانتیمتر واتاق تقویت کننده های صدا می باشد .
دستگاه هایی مانند رکتی نایر ،تابلوی اصلی برق اتاق پروژکتور ،ومسیر های نور سالن
و قفسه های فلزی مخصوص نگهداری فیلم در فضاهای مستقل قرار دارند.
اتاقک کوچکی جهت نگهداری باطریهای مخصوص روشنایی ایمنی سینما و سرویس
بهداشتی در جنب اتاق پروژکتور قرار دارند.

ابعاد اتاق پروژکتور با توجه به ابعاد پروژکتور ها ، فواصل آنها از هم و از دیوارهای جانبی ،
و میز های برگردان و بازبینی فیلم و دستگاههای تقویت صدا در نظر گرفته می شود.
دیوارها و کف اتاق پروژکتور باید قابلیت 2 ساعت مقاومت در مقابل آتش سوزی را داشته
باشند.مصالح به کار رفته در اتاق پروژکتور جهت نازک کاری و آکو ستیک نباید قابل احتراق
باشند کف اتاق پروژکتور برای انتقال کابلهای برق وصدا باید دو جداره بوده و کفپوش آن در
مقابل برق عایق باشد .
وجود شیر یا کبسول آتش نشانی در نزدیک اتاق پروژکتور نیز توصیه می گردد.

پرده نمایش فیلم:
نوع پرده سینما با توجه به ابعاد سالن ،قدرت پروژکتور ، بهره روشنایی پرده و میزان
روشنایی مطلوب پرده انتخاب می شود . اندازه پرده با توجه به عرض سالن نمایش در
قسمت جلوی آن ،ارتفاع سالن ، عمق سالن ودر نظر گرفتن فضائی در دو طرف پرده برای
رفت وآمد به پشت پرده و جمع شدن پرده محافظ تعیین می شود . پرده نمایش بهتر است
دارای انحناء باشد :به خصوص در سالن های عریض، این انحناء کمانی از دایره به طول فاصله
لنز پروژکتور از مرکز پرده می باشد . اسکلت نصب پرده ی نمایش باید بزرگتر از پرده باشد
(30 سانتیمتر) تا نصب پرده آسان تر گردد واسکلت از دیوارپشت پرده باید به اندازه ای که
برای نصب بلند گو ها مورد نیاز است (90 سانتیمتر) فاصله داشته باشد .
باید اشاره نمود که بهتر است دریچه های هواکش وخروجی هوا یا حتی ورود هوا ،پشت
پرده تعبیه نگردد و اصولا سیستم های تاسیساتی وتهویه ی هوا به گونه ای باشند که هوا
در پشت پرده چرخش نداشته باشد.

نویسنده:محمود وجودی بستان آباد
برگفته از وبسایت تخصصی عمران و معماری

با تشکر از فعالیت های helensj عزیز در تالار معماری

پاسخ با نقل قول

---

تشکر از این پست

helensj

---

2010/3/17 #16

raha

نمایش مشخصات

مشاهده ی پست ها

مشاهده ی وب نوشت

View Articles

مدیر بازنشسته

---

تاریخ عضویت

2009/4

امتیاز

6525

پست ها

3,054

Coop Himmelb(l)au
UFA Cinema Center
Dresden, Germany

معماری های سینما معمولاً به شکل بسیار نادری موفق به سازگار کردن پتانسیل فیلم برای خرد کردن زمان و فضا به روایتگرهای متنوع است. سینمای coop Himmelb(1) aus که متعلق به UFA Palast در درسدن است. (98-1993) تنها ساختمان سینمایی است که در سالهای اخیر در آن سعی شده که فضا را درهم ریخته و روایت معماری را به شکلی درآورده که مستقیما ملهم از فیلم است.



زاویه های کوزه ای و سایه های دندانه داری که روی دیوارهای سینما ایجاد شده اند فضاهای روانی فیلمهای اکسپرسیونیستی اوایل سینمای آلمان را یادآوری می کنند. درحالی که تئاترهای سنتی فضاهای معماری را با شکل تالارهای که دور یک صحنه قرار گرفته اند و یک برج و در عقب و جلو تاسیسات، در حالی که سینما تنها یک جعبه کور است. مفهوم معماری میل به پیچیده شدن دور هسته ای جامد به شکل تالار دارد که تنها یک حجم عایق کاری شده است. درحالی که تئاترهای سنتی فضاهای معماری را با شکل تالارهای که دور یک صحنه قرار گرفته اند و یک برج و در عقب و جلو تاسیسات، در حالی که سینما تنها یک جعبه کور است. مفهوم معماری میل به پیچیده شدن دور هسته ای جامد به شکل تالار دارد که تنها یک حجم عایق کاری شده است. برخلاف بسیاری از سینماها که از داخل تنها یکبار بازدید کننده را متعجب می کننند، UFA palest یک نمای جلویی شفاف دارد و فضاهای داخلی بخشی از فضاهای شهری هستند. به خصوص در شب ، تبدیل یک لامپ نورانی می شود که یک سوی و تصاویر پیچیده و درهم ریخته از شهر در انعکاس تنوع صفحه سینما نشان می دهد.





یک دیوار ساختمان، صخره بزرگ سینمایی است که با پله های نمای بیرونی جدا می شود و تبدیل به صفحه ای عظیم برای نشان دادن فیلم های تریلر شده که در آن ساختمان است ، مرکزی برای تصویرها و حرکاتی است که حرکت در شهر را نشان می دهند.







سطوح عظیم شیشه و سیمان می توانند حجم مشترکی باشند که می توانند انسان ها را تا شکل مورچگان کوچک جلوه دهند، اما این مشکل مقیاس با درج یک سری تصا ویر و حجمهای مجسمه گونه که مقیاس انسانی را در حالی که مناطق ویژه ای در حجمهای عظیم فضاهای محلی نشان می دهند حل می شود. متمایز کننده ترین این ساختارهای داخلی قفس فلزی است که روی سکوی دایره ای هستند. این تراس کوچک که به شکلی معلق روی سالن در مرکز سازه است که تعدادی صندلی و میز را که متعلق به کافه است در آن قرار دارد. همچنین نوعی زیبایی شناسی گونه جیمزباندی است که به نظر می رسد دقیقاً مناسب وضعیت این فضای داخلی است.

پل ها و پله ها که فضاها را با زوایای تئاتری تقسیم می کند و یک برج آسانسور قرار دارد کمک می کند که مقیاس انسانی را مشخص می کند. نمای کوتاه برش عرضی در ساختمان قابلیت دراماتیک سرسرای شیشه ای و تقسیم آن یک سری از عناصر که درون آن قرار دارد نشان می دهد. همچنین به شکلی قدرتمند استفاده از نماهای شیشه ای که حالت اکسپرسیونیسم معماری آلمانی را دارد استفاده شده است. در این نماها(به ویژه طراحی های اولیه هانس شاورون، برونوو ماکس تارت و معمار چکی ونزل هابلیک) ساختمانهای کریستالی به شکلی بودند که گویی نوری غیبی منتشر می کردند. نوعی انرژی زمینی. در اینجا اشعه های نور به نظر به بیرون از میله های نوری که از پروژکتور بیرون می آمد، به شکلی که ساختمان تلالویی در خیابان های اطراف ایجاد می کرد. تضاد سبکی درخشش دیوارهای عظیم و شیشه و سازه های عظیم سیمانی که به نوعی احیای اکسپرسیونیسم را به خاطر می آورد، ساختمان مثل یک کلیسای جامع کریستالی بود که به شکلی عرفانی از دل صخره ای از بطن زمین برخاسته باشد.















منبع

با تشکر از فعالیت های helensj عزیز در تالار معماری

پاسخ با نقل قول

---

تشکرها از این پست

helensj,mandana-n

---

2010/3/27 #17

rozi.09

نمایش مشخصات

مشاهده ی پست ها

پیام خصوصی

مشاهده ی وب نوشت

View Articles

عضو

---

رشته

مهندسی معماری

تاریخ عضویت

2008/5

محل سکونت

اصفهان

امتیاز

73

پست ها

43

بچه ها من طرح 3 سینما دارم می خوام شروع کنم به طراحی(ایده وفرم و عملکردو ..)
اما عادت دارم قبل از طراحی مطالعاتم را ازپایه شروع می کنم
حالا یه سوال برام پیش اومده کسی میدونه از ابتدا اهداف سینما چی بوده و هست؟
آیا فقط برای دیدن فیلم میرفتن به سینما؟
این که چرا اصلا سینما به وجودآمده منظور منه
من می خوام بدینوسیله حسهای افراد داخل سینما را بشناسم
اینکه با یه فیلم گریه میکنند-میخندند- یاد خاطراتشان می افتند و از این جور چیزها
به ذهنم رسید که اگه برای طراحی سینما بیام از یک سری تکنیک های فیلم سازی استفاده کنم (اینکه آخر فیلم را اول نشان میدهند برای جذب بیننده یا اینکه مثل فیلم کمدی -طنز در عین حال که مردم را میخندوند مشکلات زندگی را هم نشان میدهند نظرتون چیه؟

آرزوی تازه می خواهم...

پاسخ با نقل قول

---

2010/4/01 #18

معمار67سبز

نمایش مشخصات

مشاهده ی پست ها

پیام خصوصی

مشاهده ی وب نوشت

View Articles

عضو فعال

---

رشته

مهندسی معماری

تاریخ عضویت

2008/11

محل سکونت

تبریز

امتیاز

3032

پست ها

2,121

یک فایل pdf از طراحی سینما داشتم آپلود کردم، دانلود کنین به دردتون می خوره

Download Now

یک نفر دلتنگ است

یک نفر می گرید

یک نفر سخت دلش بارانی است

یک نفر در گلوی خویش بغض خیسی دارد

بغض کالی دارد

یک نفر طرح وداع می کشد روی گل سرخ خیال

*7*

پاسخ با نقل قول

---

تشکرها از این پست

raha,rozi.09

---

2011/3/26 #19

DDDIQ

نمایش مشخصات

مشاهده ی پست ها

پیام خصوصی

مشاهده ی وب نوشت

View Articles

مدیر تالارهای فنی مهندسی
مدیر تالار مهندسی معماری

---

رشته

مهندسی معماری

تاریخ عضویت

2010/7

امتیاز

19767

پست ها

8,454

معیارهای طراحی سینما
نشریه 245

تعاریف پایه
فصل اول فضاهای تشکیل دهنده سینما
فصل دوم توصیه های طراحی

فایل ضمیمه

ضوابط طراحی سین
.pdf (1.42 مگابایت, 1565 نمایش)

عبادت بجز خـدمـت خـلق نیست . به تسـبیح و سجـاده و دلـق نیست

پاسخ با نقل قول

---

تشکرها از این پست

raha,ارشیتکت86

---

2011/8/01 #20

marali_64

نمایش مشخصات

مشاهده ی پست ها

پیام خصوصی

مشاهده ی وب نوشت

View Articles

عضو فعال

---

رشته

مهندسی معماری

تاریخ عضویت

2008/11

محل سکونت

gorgan

امتیاز

515

پست ها

321

ضوابط طراحی مرکز پژوهش‌های موسیقی:

12-1) فضاها و روابط عملکردی

12-1-1) سالن همایش‌ها:
تصویر12-1:سالن همایشها با فرم ایوانی
این سالن با ظرفیت تقریبی250 نفر به عنوان بزرگترین فضای مرکز پژوهش‌ها در نظر گرفته شده است. این سالن جهت سخنرانی، ارائه مقالات علمی، تبادل نظر هنرمندان، جلسات پرسش وپاسخ،… درنظر گرفته می‌شود. در کنار این سالن اصلی می‌توان در صورت نیاز از چند سالن کوچکتر با ظرفیت 50-20 نفر نیز استفاده کرد. سالن اصلی باید شرائط آکوستیکی مناسب و امکانات نورپردازی کافی در اختیار داشته باشد و دیواره‌ها و بازشوهای آن در برابر نوفه‌های خارجی ایزوله گردند. سالن از محل نشستن حاضرین، صفحه سخنرانی، راهروها و فضاهای جانبی تشکیل می‌شود و به لحاظ تکنولوژیک باید در سطح بسیار بالائی باشد. از جمله امکان نمایش فیلم به طریق VHS ، VCD و DVD و نیز امکان نمایش اسلاید، دستگاه اُپک و مشابه آن باید فراهم باشد. همچنین لااقل در ردیف‌های جلو امکان نصب‌ گوشی برای حاضرین خارجی و ترجمة همزمان مقالات از طریق مترجم‌های حاضر در سالن نیز باید فراهم باشد. فضاهای جانبی سالن شامل بخش تأسیسات، برق، سرویس‌های بهداشتی، آشپزخانه جهت پذیرائی در طول برنامه‌ها، … می‌باشد. این سالن می‌تواند به فرم‌های ایوانی، میدانی یا کمانی طراحی شود.
12-1-2) کتابخانه و سایت کامپیوتری:
وجود یک کتابخانه مرجع شامل کتاب‌های تاریخی و روز موسیقی، نشریات مختلف و در کنار آن امکان دسترسی به نرم‌افزارهای مربوطه و امکان استفاده از اینترنت در مرکز پژوهش‌ها الزامی است. کتابخانه با ظرفیت کلی حداقل 150 نفر و سایت کامپیوتری با ظرفیت حداقل 30 نفر در نظر گرفته می‌شود. کتابخانه شامل سالن مطالعه عمومی، انبار کتاب، سالن کتاب‌های مرجع، بخش امانات، سالن نشریات ومدیریت کتابخانه است و سایت کامپیوتری شامل بخش فنی و مدیریت سایت می‌باشد.
13-1-3) محل استراحت مدعووین:
فضائی است برای استراحت مدعووین داخلی یا خارجی در طول روز که می‌توانند در آن به صرف چای، قهوه، آب‌میوه، … اقدام کنند. در این فضا وجود کاناپه، کمد، اتاق سیگاری‌ها، قفسه‌های ساز، قفسه کتاب و آینه لازم است. بهتر است میهمانان ویژه خارجی‌، در طول روز در این فضا امکان استراحت داشته باشند و در طول شب در هتل‌های شهر اسکان یابند.
12-1-4) روابط عمومی و بین‌الملل:
ارتباط مناسب علمی – هنری این مرکز با کلیة مراکز و نهادهای فعال و صاحبنظر موسیقی داخل و خارج ما را مجاب می‌سازد که فضائی جهت یک تیم حرفه‌ای موسیقی و توانا در برقراری ارتباطات مناسب حرفه‌ای با این مراکز و نهادها، طراحی کنیم. این فضا شامل نامه‌ها و مراسلات، بخش گرافیک و تبلیغات، مدیریت، اتاق جلسات، امکانات مخابراتی و شبکه می‌باشد.
12-1-5) آرشیو موسیقی:
در این مکان به تفکیک نوع موزیک، برگزیدة آثار موسیقی داخلی و خارجی نگهداری می‌شود. این بخش می‌تواند شامل فضای امانت، بخش انبار کاست‌ها، C Dها و … باشد که به اساتید، دانشجویان و هنرجویان موسیقی امانت داده می‌شود. لازم است از هر اثر هنری چند کپی و یک کپی اضافه که غیرقابل امانت دادن باشد تهیه شود.
12-1-6) مدیر و معاونان:
یک اتاق برای مدیرمرکز پژوهش‌ها و چند اتاق برای معاونان وی لازم است. به ویژه آنکه معاونان روابط عمومی، هنری، اجرائی و مالی لازم است در جلسات منظم با مدیرکل به هماهنگی، برنامه‌ریزی و ترسیم خط مشی حرکتی مرکز پژوهش‌ها اقدام کنند. لذا یک اتاق برگزاری جلسات نیز پیش‌بینی شده است.
کلیات:
10-1-1) دسترسی‌:
گرچه در حالت ایده آل بهتر است امکان دسترسی به تالار از ضلع‌های مختلف امکانپذیر باشد، ولی تعریف یک دسترسی اصلی و قابل شناسایی اهمیت بالاتری دارد. امکان دسترسی سواره و پیادة افراد مسن و معلولین اهمیت ویژه ای دارد و باید بوسیله راه پله‌های با شیب کم، نصب نرده‌ها و فاصلة حداقل ورودی مجموعه و خروجی پارکینگ ها تا ورودی تالار، این امر در طراحی لحاظ شود.
10-1-2) گنجایش مجموعه :
گنجایش یک تالار با میزان استقبال شنوندگان طراحی می‌شود. ظرفیت تالارها باید در حد تعادل کمترین و بیشترین تعداد مراجعین باشد. زیرا در صورت خالی ماندن صندلی‌ها به لحاظ برهم خوردن شرایط آکوستیکی و متضرر گشتن اقتصادی شرایط نامناسبی ایجاد می‌شود. همچنین اثرات روانی خالی ماندن صندلی‌ها ناخوشایند است و در کنار آن سالن‌های پرجمعیت و ازدحام مردم برای خرید بلیط بالاترین تبلیغ برای یک تالار محسوب میشود. به طور عمومی‌تالارها را به 4 دسته تقسیم می‌کنند: کوچک ( کمتر از 500 نفر )، متوسط ( 900-500 نفر )، بزرگ ( 1500- 900 نفر ) و خیلی بزرگ ( بیش از 1500 نفر ). به رغم مشکلات موجود در حل کردن شرایط آکوستیکی تالار، حداکثر فاصله شنوندگان و هنرمندان (برخلاف تئاتر) تابعی از کیفیت صوت در سالن است نه کیفیت دید.
در کشور ما با توجه به علاقه و استقبال فعلی از موسیقی و اینکه تالار جهت برنامه‌های شاخص موسیقی در نظر گرفته می‌شود،ظرفیت 2000 نفر، کمترین مقدار می‌تواند باشد و چون حل شرایط آکوستیکی برای ظرفیت‌های بیش از 3000 نفر دشوار است، ظرفیت تقریبی2500 نفر برای تالار در نظر گرفته می‌شود. به این ترتیب شاهد یک تالار از نوع خیلی بزرگ خواهیم بود.
به علت جمعیت زیاد حاضر در تالار و تأسیسات و تجهیزات گرانبهای آن لازم است تالار از ضریب ایمنی بالایی برخوردار باشد. کلیه درب‌های ورودی و خروجی تماشاگران به سالن باید روبه بیرون باز شود و برای هر 4 ردیف صندلی 5/1 متر درب طراحی می‌شود. در دو طرف سالن دربها و پله‌های فرار تعبیه می‌شوند که حداکثر فاصلة آنها با حاضرین 30 متر است. همچنین شیب راهروها به علت شلوغی هنگام حادثه و ازدحام، از5% تجاوز نمی‌کند. از دیگر ضوابط ایمنی تالارها نصب چراغهای روشنایی اضطراری در کلیه بخش‌های ساختمان از جمله راهروها، پله‌ها، بالای درهای فرار و درهای خروجی و اطراف سالن در ارتفاع 20 تا 30 سانتی متری جهت رؤیت صندلی‌ها و نیز در فضای پشت صحنه است. روشنایی این چراغ‌ها در زمان قطع برق باید بطور خودکار توسط ژنراتور موجود در سایت تأمین شود.مساله اساسی دیگر ایجاد یک انشعاب آب جداگانه برای سیستم آتش نشانی در محل است که این انشعاب پس از ورود به منبع‌های تحت فشار به شبکه اطفاء حریق کلی ساختمان راه می‌یابد. نقاط حساس شبکه اطراف سالن‌ها، راهروها، صحنه و بالای صحنه هستند. یک سیستم لوله کشی جدا نیز برای صحنه و پشت صحنه تعبیه می‌شود تا در لحظات حریق آب را با فشار کافی جاری کند. تهیه و نصب سیستم‌های اعلام حریق حساس به دود و حرارت لازم است. از طرفی به علت ارتفاع زیاد سقف و وجود نورافکن‌ها با دما و
حرارت بالا، سیستم‌های گشت و بازبینی نقاط حساس ساختمان نیز لازم است .علاوه بر موارد بالا جهت کنترل

تصویر10-1:جزییات پرده آتش[1]
حریق، در کلیه مراکز وپست‌های برق و اتاق‌های کنترل، کپسول‌های کوچک و بزرگ چرخ دار پودر و گاز نیاز است و نهایتاً نصب پرده آتش در تالارهای بزرگ اجتناب ناپذیر است. این پرده که صحنه را از سالن جدا می‌کند شامل یک قاب فولادی ضد آتش، صفحه های آسیستمی‌ثابت شده به قاب فولادی و ورقة فلزی ثابت شده به قاب فولادی ضد آتش است که در مواقع حریق بصورت خودکار آزاد می‌شود و لولة آبفشان آن فعال می‌شود. همچنین بهتر است ارتفاع فضای زیر سقف جهت بازبینی سنسورهای اعلام حریق دست کم10/2 متر باشد. در تصویر10-1 جزئیات پردة آتش را می‌بینیم.از دیگر ضوابط ایمنی تالار، مقاومت آن در برابر زلزله است.به این منظور، انتخاب سازه های مقاوم وسقفهای سبک بهترین راه حل است.
10-1-4) ضوابط ویژة معلولین:
معلولین باید بتوانند با صندلی چرخدار بدون مانع به همه بخش‌های عمومی‌و اداری دسترسی داشته باشند. حداکثر شیب راهپ‌ها 5/7 % و حداکثر طول رامپ‌ها 12 متر است و در انتهای این مسیرها وجود فضاهای مسطح تقاطع با سایر مسیرها الزامی‌است. در غیر اینصورت در آن مسیرآسانسور پیش بینی می شودبرای نابینایان در کنار مسیرهای حرکتی بویژه پله‌ها باید دستگیرة مناسب تعبیه شود. در شرایط اضطراری آسانسورهای ویژة معلولین جهت جلوگیری از بند آمدن راه توسط صندلی‌های چرخدار، لازم است.

آدما دو جور زندگی می‌کنن
یا غرورشون رو زیر پاشون میذران و با انسان‌ها زندگی می‌کنن…
یـــــــــــــــــــــا
انسان‌ها رو زیر پاشون میذارن و با غرورشون زندگی می‌کنن…

---

مقدمه:
بنیاد معماری میرمیران در تداوم برگزاری مسابقات سالانه معماری که در سالهای قبل به تاثیر رابطه عناصر بنیادین طبیعت (پنج اصل نور، آب، گیاه، خاک و باد)در شکل گیری فضای معماری اختصاص داشت، در سال گذشته موضوع معماری فردا با رویکرد مسکن را انتخاب نمود و در سال جاری با توجه به ارتباط نزدیک و تنگاتنگ این دو رشته هنری ، موضوع (معماری و سینما) را به عنوان هشتمین دوره مسابقه معماری میرمیران برگزار میکند.
دو هنر متعالی معماری و سینما وجوه مشترک و افتراق با یکدیگر دارند. سینما نشان دهنده شقوق گوناگون زندگی انسانها، احوال روزمره یا غیر منتظره، غم و شادی آنها در محیط است و معماری عرضه کننده بستر کالبدی و سکونتگاه انسانهاست و به عبارتی دیگر سینما متحرک است و معماری پویائی فضایی دارد . از اختراع سینما تاکنون کمی بیشتر از یک قرن میگذرد ولی از سکونتگاه های اولیه انسان تاکنون بیشتر از سی قرن! با وجود این اختلاف فاحش زمانی، سینما همانند معماری سبکهای مختلفی را تجربه کرده است و به تعالی فکری انسان و درک بهتر او از جهان ومحیط پیرامون خود کمک کرده و میکند.
سینما محیطهای زندگی شهری و معماری شهرها و روستاها و طبیعت را به سادگی به تماشاگران خود عرصه میکند و معماری به عنوان محیط مصنوع انسان، ساختار شهرها و  روستاها را اعم از بخش های سکونتی ، کار، تفریحی، گذرگاهها و میادین را به وجود می آورد. وجوه مشترک این دوهنر بسیار زیاد است از جمله نور، ریتم، توالی و تداوم و سکانس در هر دو هنر نقش بسیار مهم و سازنده دارند.
هدف این مسابقه نمایش هم آهنگی ها یا تفاوتهای موجود بین سینما و معماری است بنیاد معماری میرمیران از تمامی معماران ، دانشجویان معماری ، طراحان و اندیشمندان جوان که به این موضوع علاقمند می باشند دعوت می کند تا در این مسابقه شرکت نمایند .

شد .

هیأت داوران:
اسامی هیأت داوران این مسابقه براساس حروف الفبا به شرح ذیل اعلام میگردد :
جناب آقای دکتر ایرج اعتصام  (ریاست هیات داوران)
سرکار خدانم مهندس فریار جواهریان
جناب آقای دکتر روح اله حسینی
جناب آقای میشل دندس
جنداب آقدای دکتر داراب دیبا
جناب آقای دکترعلی اکبر صارمی
جناب آقدای مهندس سید علیرضا قهاری
جنداب آقدای دکتر شهاب کاتوزیان
جناب آقای عباس کیا رستمی
جناب اقای مهندس حمید میرمیران

اشتراک

ایمیل

BalatarinBalatarinDonbalehCloobFacebookTwitterGoogle+PinterestLinkedInStumbleUponRedditGoogle BookmarksWordPressTumblrDeliciousDiggMySpaceYahoo BookmarksBeboMister-WongApp.netWaneloOrkutXINGBufferEvernoteWhatsAppMendeleyPocketVKPinboardSpringpadFlipboardArtoAIMYahoo MessengerPlurkDiasporaBlogger PostTypePad PostBox.netKindle ItBaiduNetlogCiteULikeJumptagsFunPInstapaperPhoneFavsXerpiNetvouzDiigoBibSonomyBlogMarksStartAidKhabbrMeneameYoolinkBookmarks.frTechnotizieNewsVineFriendFeedProtopage BookmarksBlinklistYiGGWebnewsSegnaloPushaYouMobSlashdotFarkAllvoicesJamespotTwiddlaLinkaGoGoNowPublicLiveJournalLinkatopiaBuddyMarksViadeoWistsSiteJotDZoneCare2 NewsBitty BrowserOdnoklassnikiMail.RuSymbaloo FeedsFolkdNewsTrustAmazon Wish ListPrintFriendlyTuentiEmailRediff MyPage

Google GmailYahoo MailOutlook.comAOL MailAny email    

By AddToAny

آرشیو

ویدیو

عکس

ارسال یادداشت

عضویت در خبرنامه

پیوندها

ارتباط با ما

تبلیغات در این سایت

بعدازظهر ۱۶:۲۱ | سه شنبه ۶ اسفند ۱۳۹۲ | 25 February 2014

·        

صفحه اصلی

·        

یادداشت و گفتگو

·        

تکنولوژی نوین/ایده های نو

o        فناوری نانو

o        انرژی های نو

o        طراحی صنعتی

o        سیستم پرتابل

o        گوناگون

·        

معماری جهان

o        پاولیون

o        هتل

o        موزه

o        اداری ، تجاری

o        مسکونی

o        ورزشی ، تفریحی

o        فرهنگی - آموزشی

o        بهداشتی - درمانی

o        مذهبی

·        

معماری ایران

o        دانش معماری

o        باغ ایرانی

o        آثار تاریخی

o        مرمت

o        معماری و گردشگری

o        بزرگان معماری

·        

شهرسازی

o        شهرآینده

o        طراحی شهری

o        برنامه ریزی شهری و منطقه ای

o        مدیریت شهری

o        اقتصاد شهری

o        حمل و نقل

o        تاسیسات شهری

o        جامعه شناسی شهری

o        محیط زیست

o        بافت فرسوده

o        زیر ساخت های شهری

·        

معماری داخلی

o        اتاق کودک

o        اتاق خواب

o        آشپزخانه

o        حمام

o        پذیرایی و غذاخوری

o        آپارتمان

o        ویلا

o        مبلمان

o        هتل

o        دفتر کار

o        رستوران - کافی شاپ

o        مجتمع تجاری - فروشگاه

o        سیستم کم جا

o        سیستم روشنایی - نورپردازی

o        روانشناسی رنگ

o        گوناگون

·        

معماری منظر

o        منظر شهری

o        منظر فرهنگی

o        منظر طبیعی

o        منظر تاریخی

o        باغ سازی

o        منظر و جامعه

o        فضای جمعی

o        منظر و محیط زیست

·        

معماری عمران

o        مصالح نوین

o        مصالح کلاسیک

o        سازه

o        تاسیسات

o        تکنولوژی بتن

o        ژئوتکنیک (خاک و پی)

o        مهندسی زلزله

o        مدیریت پروژه ساخت

o        راه و ترابری

o        مهندسی آب

o        مهندسی جوش

o        نقشه برداری

·        

نمایشگاه، همایش، کارگاه

o        لیست نمایشگاه های سال 92

o        لیست همایش و کنفرانس سال 92

o        لیست دوره و کارگاه های آموزشی سال 92

خبرخوان

اولین و تنها سایت خبری مستقل در حوزه معماری / شهرسازی / عمران

ایجاد نظام حرفه ای متکی بر حقوق اجتماعی

)

۰

(

توصیه به دیگران

متن خبر

نظرات کاربران 5

تاریخ انتشار : ۱۳۸۹/۱۲/۲۴

کد مطلب : 3859

چاپ مطلب

دریافت فایل مطلب

ارسال این مطلب

پردیس سینمایی پارک ملت

پردیس سینمایی پارک ملت که رتبه نخست ساختمان‌های عمومی جایزه معمار 1387 و همچنین عنوان پروژه منتخب در فستیوال 2009 بارسلونا را به خود اختصاص داده است.

پردیس سینمایی پارک ملت که رتبه نخست ساختمان‌های عمومی جایزه معمار 1387 و همچنین عنوان پروژه منتخب در فستیوال 2009 بارسلونا را به خود اختصاص داده، به اعتقاد نگارنده، یکی از آثار شاخص و قابل اعتنای معماری معاصر ایران در سال‌های اخیر است که از نظر نحوه برخورد معمار آن با مقوله طراحی معماری، می‌تواند به عنوان الگویی کارآمد و راهگشا برای تعریف و ارائه هویتی جدید از معماری ایران، مورد توجه نسل جوان معماری کشور قرار گیرد.

 معمار این ساختمان، رضا دانشمیر،دانش‌آموخته دانشگاه علم و صنعت در سال 1370 است که از سال 1383 به همراه همسرش کاترین اسپریدونف، مهندسان مشاور حرکت سیال را تأسیس کرده و در کارهایش همواره بر ارائه آثاری مبتنی بر یک ایده مشخص تأکید ورزیده است.



آنچه پردیس سینمایی پارک ملت را در ردیف آثار شاخص و قابل اعتنای معماری معاصر ایران قرار می‌دهد، در درجه نخست مربوط به دیدگاه ارزشمند و متعالی معمار آن درباره ماهیت معماری و موفقیت نسبتاً قابل توجه او در جامه عمل پوشاندن به این دیدگاه در قالب یک اثر ساخته‌شده است.



دانشمیر، ماهیت معماری را طرح مسأله فضا و خلق چشم‌اندازهای نوینی از آن می‌داند. به اعتقاد او، معماری عبارت است از طرح ساختاری یکپارچه و جامع که در عین هدایت و سازمان‌دهی کلیه مسائل و نیازهای پروژه، از قبیل برنامه، سازه، سیرکولاسیون و فرم، شکل‌دهنده و خالق فضای متناسب با زمان حال نیز باشد. در واقع، دانشمیر خلق فضای زمان حال را جنبه درونی و اصلی معماری و مقدم بر جنبه بیرونی آن، یعنی پاسخ‌گویی به نیازهای مختلف، به شمار می‌آورد.



 بر این اساس، او این پرسش را مطرح می‌کند که چه ویژگی منحصربه‌فردی است که امکان پیدایش اثری را در گذشته ناممکن می‌کند و تا زمان حال به تأخیر می‌اندازد؟



دانشمیر بر این باور است که معمار باید فرایند سیستماتیک جامع و مانعی را برای کار بر روی ایده اولیه که از ادراک او از فضای زمان حال سرچشمه گرفته است، و انطباق آن با شرایط بیرونی به وجود آورد.



رضا دانشمیر بر اساس دیدگاه خویش نسبت به معماری، در پردیس سینمایی پارک ملت، تلاش کرده است ایده‌ای جدید از فضا را هماهنگ با برنامه و سازه پروژه مطرح کند. او برای رسیدن به این هدف، سازمان‌دهی فضایی پروژه را با استفاده ازاتصال شیب دو سالن نمایش در امتداد یکدیگر و ایجاد یک ایوان سرپوشیده بزرگ در زیر آنها که به عنوان محل گفتگو و تبادل‌نظر و نیز اجرای مراسم و رویدادهای متنوع فرهنگی و اجتماعی عمل می‌کند، انجام داده است.



 اتخاذ این راهبرد خلاقانه و نوآورانه در سازمان‌دهی فضایی پروژه، منجر به شکل‌گیری ساختمانی شده است که ضمن برقراری ارتباط ساختاری با محیط اطراف و ایجاد فضاهای متنوع، تصویر ذهنی ما را از ساختمان سینما به چالش می‌کشد و بدین‌ترتیب چشم‌انداز نوینی از فضا را را در برابر دیدگان ما قرار می‌دهد.



تصویر ذهنی ما از ساختمان سینما، با توجه به الزامات کارکردی آن، اغلب حجمی است صلب، یکنواخت و بدون شفافیت و هرگونه منفذ و روزن، اما دانشمیر در پردیس سینمایی پارک ملت، با استفاده از یک ایده خلاقانه برای سازمان‌دهی فضا و نیز هره‌گیری مناسب از تکنولوژی و امکانات نوین، این تصویر ذهنی غالب را با تصویر جدیدی از ساختمان سینما به عنوان یک حجم کاملاً شفاف و پویا جایگزین کرده و حتی به گفته کارفرمای پروژه، باعث شده شهروندان تهرانی در کنار این ساختمان عکس یادگاری بگیرند.



در واقع، او با این کار صرفاً ساختمانی به هزاران ساختمان موجود در شهر تهران نیافزوده، بلکه اثری به جامعه عرضه کرده که دربرگیرنده نگرش‌ها و توانمندی‌های دوران خویش است و از این‌رو حرف‌ها و آموزه‌های بسیاری برای گفتن و یادگرفتن دارد.



به یقین، با دیدن پردیس سینمایی پارک ملت، این پرسش کلیشه‌ای تقریباً یکصدساله به ذهن‌ خیلی‌ها متبادر شده، می‌شود و خواهد شد که آیا این ساختمان واجد هویت معماری ایرانی است؟ با توجه به اینکه ایجاد نوعی معماری نوین که حامل هویت یرانی باشد، سال‌ها، به عنوان یک هدف آرمانی، توسط معماران مختلف کشور تعقیب شده و البته در اغلب موارد نمود عینی و کالبدی مناسب و قابل استنادی نیافته است، برای پاسخ به این پرسش، از خود دانشمیر کمک می‌گیریم که «معماری یک حرکت رادیکال است و معمار رادیکال می‌تواند هویت را تعریف کند یا به عبارتی مقوله هویت به واسطه او تعریف می‌شود؛ این معمار رادیکال است که به مردم هم تعهد بیشتری دارد، چون ابداع فکر می‌کند و به ارتقای شرایط موجود می‌پردازد.

 کسانی که محافظه‌کارانه معماری می‌کنند، نمی‌تواننددر ایجاد هویت تأثیر بگذارند.

کلمات کلیدی : پردیس سینمایی پارک ملت + معماری ایران

پردیس سینمایی پارک ملت

تعداد نظرات ارسالی : ۹

غیر قابل انتشار : ۰

نظرات انتشار یافته : ۵

saeede

۱۳۸۹-۱۲-۲۶ ۲۲:۵۱:۵۴

۱۰

taqlide jalebie (771)

مهاباد

۱۳۹۰-۰۲-۰۲ ۰۱:۰۳:۰۱

۰۳

میدونید چرا از عکسهای سیاه وسفید در نشون دادن مجموعه استفاده کردید چون متریال پردیس سینما ملت واقعا زشت و خجالت آوره.متاسفم واسه پروژه ای که این قدر ازش تعریف میشه ولی فقط حجم زیبایی داره نه جذابیت.البته من تقصیر رو گردن کارفرما میزارم نه معمار.ولی اگه از متریال زیبا و متناسب استفاده میشد عجب ساختمونی میشد!!! (991)

...

۱۳۹۰-۰۷-۳۰ ۲۰:۵۴:۲۹

۲۱

خانوم محترمی که در مورد خجالت آور بودن این شاهکار حرف میزنیدوقبل از اینکه بخواید نظر بدید کمی اطلاعاتتون رو بالا ببرید،اتفاقا استفاده از این متریال برای این پروزه کاملا نظر معمار این پروزه بوده و ربطی به کارفرما نداشته،سبک این کار مینیماله،برید یه کم تحقیق کنید راجع به این سبک بعد دلیل استفاده از این متریال رو می فهمید (3061)

shima p

۱۳۹۰-۱۲-۱۶ ۲۲:۳۰:۱۹

۲۰

khob bood mer30 (4277)

abbas

۱۳۹۱-۰۷-۰۴ ۰۶:۳۲:۴۱

۰۰

احتمالا بهتر بود کاشی هفت رنگی ، آلوبوندی ، یه مشت مس زنک زده ای ، یا از این کارا ، یا شایدم نمای سنک سفید با نمات های هخامنشی و آشوری روش کار میکرد ، جان خودم معرکه می شد ، حداقل به زعم دوستمون مهاباد که عالی می شد.
من که خودم بیشتر از این سرم نمیشه.
ولی از بابت کپی بودن که دوست دیگرمون به زیبایی اشاره کردن ، احتمالا خانوم سعیده خیلی از هبئت تحریریه انشارات phaidon که هر ساله یه مجموعه از برگزیده ترین آثار معماری جهان رو توی یک کتاب چاپ میکنه، از معماری بیشتر سر در میارن و فقط به شنیده ها اتکا نمیکنن و کمی هم تحقیق رو ضمیمه حرفاشون میکنن.
آخه این بیچاره ها این اثر ناقابل و کپی رو توی کتابشون چاپ کردن .
چی بگم از این همه حرف بی سند و تحقیق .
چی بگم.
(5984)

معماری نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی کند.

لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمییابند.

توصیه می شود به جای ارسال کامنت هایی مشابه با نظرات منتشر شده ، از مثبت و منفی استفاده فرمایید.

معماری سینما و خاطره‌های ما

روزگار مالتی پلکس‌ها

سید حسام فروزان

همه دوستداران سینما در ایران احتمالاً به یاد دارند که پس از آتش‌سوزی عجیب سینما آزادی، حدود ده سال شروع بازسازی آن طول کشید. سینما آزادی (شهرفرنگ سابق) و سینما شهرقصه دو سینمای خاطره‌انگیزی بودند که  برای نسل های مختلف تماشاگران سینما در ایران خاطرات نابی ساختند و رفتند. صف های پر شور و حال دوران رونق جشنواره فجر را در اطراف همین سینما ها به یاد می‌آوریم. و خاطره تماشای فیلمهای بزرگ تاریخ سینما با دوبله های خوب قدیمی و روی پرده سینما شهرقصه تکرارنشدنی بنظر می‌‌آید. اما بالاخره بعد از ده سال و تمام شدن اختلافات شهرداری و حوزه هنری، مسابقه یا مناقصه ای برای طراحی سینمایی جدید برگزار شد و از قرار معلوم مجموعه فعلی آزادی را برنده همان مناقصه ساخته است.

حالا این روزها که به مجموعه سینما آزادی می رویم چه می‌بینیم؟ به گمان من این ساختمان بیشتر شبیه به یک پاساژ تجاری مدرن است تا مجموعه سینمایی. همان اولین باری که می‌خواستم قدم به ساختمان جدید بگذارم آرزو کردم کاش معماری طراحی‌اش کرده باشد که عاشق سینما باشد یا لااقل بداند یک تماشاگر جدی سینما دوست دارد در چه جور جایی فیلم ببیند. داشتن هفت سالن مدرن و تمیز با امکانات صوتی و تصویری خوب البته لازم است، اما فقط همین؟ روح سینما کجای این ساختمان بلند شیشه‌ای است؟ اگر تابلوی فیلمها را برداریم آیا این مکان مثلاً با پاساژ گلستان فرقی دارد؟‌ در طراحی فضای داخلی سینما هیچ نشانه یا عنصری دیده نمی‌شود که نشان دهنده حضور در مکانی فرهنگی هنری باشد. فضای داخلی این سینما خشک و بی‌روح و حتی سرد است. فکری برای جای نشستن تماشاگران پیش از فیلم نشده،‌انگار که هرکس بلیط خرید باید بلافاصله برود بنشیند توی سالن! مساله دیگری هم که واقعاً باعث عذاب شده است جای پارک است. واقعاً عجیب نیست که یک مجموعه سینمایی با هفت سالن طراحی می‌شود اما جایی برای یک پارکینگ کوچک اختصاصی سینما هم در نظر گرفته نمی شود! سینما آزادی امروز متاسفانه سینمای خاطره سازی نیست. کاش معماران و طراحان آن توجه می‌کردند که دارند یکی از مهمترین سینماهای مرکز پایتخت را می‌سازند. چیزی که هست انگار بیشتر به درد نمایش فیلمفارسی های جدید سینمای ایران و کمدی های مفرحی! چون «چارچنگولی» می‌خورد که تماشاگر ببیند و کمی بخندد و از سالن هم که بیرون آمد فراموش کند تا دفعه بعد.

سبک معماری ساختمان سینما آزادی و ساختمان های مشابه سبک های-تک (High Tech)خوانده می شود. در تعریف این سبک آمده که سازه مدرن باید آشکار و نمایان باشد، شاید به همین دلیل بیشتر توجه سازندگان سینما آزادی به نمای بیرونی ساختمان بوده و داخل آن خالی از روح هنری است. معمار این ساختمان باید کاربری فرهنگی و هنری را با سبک معماری های-تک تلفیق می‌کرده. روشن است که با طراحی و نصب دکورهای هنری و معماری داخلی قوی و استفاده از رنگهای گرم داخلی می شد سردی و روح ماشینی این سبک را در داخل از بین برد. یک نمونه معروف استفاده از  از این سبک برای کاربری فرهنگی در کشورهای مهد هنر مرکز فرهنگی ژورژ پمپیدو در پاریس است. در مجموع باید ساخت اینگونه مجموعه‌های فرهنگی را به فال نیک گرفت و امیدوار بود که در دیگر شهرهای ایران هم ساخت آنها آغاز شود.  خوب است که میان این همه سینماهای قدیمی و از رده خارج، لااقل در پایتخت معدود سینماهای مدرنی هم داشته باشیم که از دور خودنمایی کنند.

سالها از ساخت مجموعه‌های فرهنگی هنری چندمنظوره یا «مالتی پلکس» ها در کشورهای غربی می‌گذرد و این مراکز کارکرد اصلی خود را یافته‌اند و به طرزی همه جانبه در بافت شهری جاافتاده اند. این پدیده در ایران هنوز پدیده تازه‌ای است که تا پیش از این سابقه‌ای از آن وجود نداشته است. متولیان امر می‌توانند خیلی راحت چرخ را دوباره اختراع نکنند و از تجربیات کشورهای دیگر بهره برند. نیازی نیست راه دوری برویم. همین نزدیک دست خودمان، در کشور کوچکی مثل امارات که در همین  سال اخیر در توسعه اقتصادی و اجتماعی پیشرفت کرده،  مجموعه‌های فرهنگی درست و درمانی ساخته شده که اصولی هستند و قواعد اینگونه محیطها در آنها رعایت شده است.

 در تهران این سالها، علاوه بر سینما آزادی مجموعه های دیگری نیز ساخته شده اند. پردیس سینمایی ملت و مجموعه اریکه ایرانیان نیز دو مجموعه تقریباً تازه‌ای هستند که به سینماهای تهران اضافه شده اند. پردیس سینمایی ملت معماری متفاوت و خیره‌کننده‌ای دارد که هر رهگذری را کنجکاو می‌کند. محوطه و منظره این مجموعه زیباست و طراحی ساختمانش ایده مبتکرانه‌ای دارد. فضای بین سالنهای این مجموعه نیز چنگی به دل نمی‌زند اما طراحی سالنهایش حرفه‌ای و امروزی کار شده است. خوب است اگر متخصصان معماری و فضاهای شهری این مجموعه های نوساز را بررسی کنند و با نشان دادن نقاط قوت و ضعف آنها، از تکرار اشتباهات در مجموعه‌های بعدی جلوگیری شود.

نکته‌ای که مهم است اینکه در مجموعه‌های فرهنگی کشورهای دیگر می‌بینیم خدمات فرهنگی و تجاری و اجتماعی در کنار هم در یک مجموعه جمع می‌شوند. در این مجموعه‌ها علاوه بر سالن‌های سینما، تئاتر، گالری نقاشی، مراکز فروش فیلم و موسیقی، کتابفروشی و کافی نت و مرکز بازی‌های کامپیوتری در کنار هم به مشتری خدمات ارائه می‌دهند. 

نوشته‌های مرتبط

معماری و سینما مجموعه ای از هنر و فنونی هستند که به کمک دستان توانای معمار و فیلم ساز درهم آمیخته اند. معماری و سینما هر دو به ایجاد فضا و روح زندگی می پردازند و در فرایند ادراک فضا، هر دو هنر به اصول مشترکی پایبندند. جهان معماری و دنیای سینما از عناصر بنیادی مشترکی همچون صحنه، فضا، نور، حرکت و دید برخوردارند. هنر معماری در سینما به عنوان عامل اصلی ایجاد تعادل و هماهنگی در شکل تصاویر و ترکیب صحنه مطرح می شود. خاصیت مکانی یا زمانی فضا، رنگ، نور، سایه روشن تاثیر متفاوتی بر بیننده می گذارد. همچنین فضاهای بصری مهم ترین عامل بیان در فیلم هستند. عوامل بصری موجود در بافت یک بنای معماری مانند: «رنگ، سطح، خط، نقطه و ...» نیز می تواند عوامل بصری برای پس زمینه تصاویر یک فیلم باشند و معانی مورد نظر کارگردان را تقویت کند و فیلم سازان با بهره گیری از معماری از طریق معنا و فضاسازی بصری به شخصیت پردازی، ایجاد هویت و خلق مکان بپردازند. در این میان فضاهای شهری و بناهای معماری به عنوان مکان یک رویداد فیلم از اهمیت زیادی برخوردارند و معرف موقعیت زمانی، فرهنگی، تاریخی، اجتماعی و ... در فیلم هستند. به طوری که توجه به مقوله شهر در سینما به صورت جدی و آگاهانه، ایده جدیدی است که می تواند مورد توجه کارگردانان و فیلم سازان قرار گیرد. فضاهای شهری ما در سینمای ایران باید دارای شخصیت گردیده و به عبارتی منعکس کننده هویت ایرانی باشند. در این مقاله برآنیم به ارتباط متقابل معماری و سینما به عنوان دو عنصر مکمل و نقش آن ها در هویت بخشی به مکان ها و فضاهای شهری، پرداخته و همگامی این دو هنر و فن را مورد بحث و بررسی قرار دهیم.

چه عواملی معنای معماری را پدید می آورد؟

همه چیز درباره شهرک اکباتان

ماسوله، نمادی از معماری پایدار

معرفی رتبه اول مسابقه طراحی مجتمع تجاری صنعت ساختمان رشت

مجتمع مسکونی باغ ونک

فرهنگسرای نیاوران

کاربرد نور در معماری ایرانی

رتبه دوم مسابقه طراحی سردر دانشگاه خیام