با توجه به اینکه جهت رخداد زلزله نسبت به
محور های ساختمان مشخص نیست باید زلزله در جهات مختلف به سازه وارد شود تا زاویه
ای که بیشترین اثر را به سازه وارد میکند پیدا شود و تحت ان زاویه سازه طراحی شود.
این موضوع مربوط به ساختمان های نامنظم(کل
سازه) و نیز اعضایی هستند که در دو سیستم باربر جانبی عمود بر هم مشترک هستند به
شرطی تحت نیروی زلزله تنها، بیشتراز 20 درصد ظرفیتشان در انها نیروی محوری ایجاد شود.
با توجه به اینکه اعمال نیرو زلزله در زاویه
های مختلف به سازه کار مشکلی است ایین نامه 2800 پیشنهاد می کند که به جای این کار
می توان 100 درصد نیروی زلزله در یک جهت را با 30 درصد نیروی زلزله در جهت عمود بر
ان باید به طور همزمان به سازه اعمال شود که در این مورد اعمال پیچش تصادفی در
زلزله 30درصدی الزامی نیست.
با توجه به این موضوع در صورت وجود زلزله قایم
ترکیب بارهای دارای زلزله به صورت کلی زیر باید به سازه اعمال شوند.
D+L±EPX±0.3EY±0.3EZ
D+L±ENX±0.3EY±0.3EZ
D+L±EPY±0.3EX±0.3EZ
D+L±EN Y±EX±0.3EZ
D+L±0.3EX±0.3EY ±EZ
البته با توجه به نوع ایین نامه باید ضرایب مربوط
به هر نوع بار به ان اعمال شود. و نیز طبق ایین نامه اگر در ترکیب باری بارهای
مرده و زنده باعث کاهش اثرات زلزله قایم می شوند باید ضریب انها را برابر صفر قرار
داد.
صحبت شما در مورد تعیین فاصله مرکز جرم و سختی
درست است ولی ارتباطی با اعمال یا عدم اعمال اثر 100-30 ندارد. در واقع در صورتی
که فاصله مرکز سختی و مرکز جرم ساختمان از 20 درصد بعد ساختان در همان جهت بیشتر
باشد (یکی از بند های مربوط به نامنظمی ساختمان) در نتیجه ساختمان مشمول این بند
شده و باید اثرات زلزله در زوایای مختلف برای آن مورد بررسی قرار گیرد