تحلیل سازه‌ها یا آنالیز سازه‌ها (Structural analysis)

تحلیل سازه‌ها یا آنالیز سازه‌ها (Structural analysis) یا تئوری سازه‌ها (Theory of structures) یکی از زیر رشته‌ها و زمینه‌های عمده و مدرن در مهندسی عمران، و مهندسی هوافضا می‌باشد که با استفاده از قوانین ریاضی و فیزیک به تحلیل و پیش بینی رفتار سازه‌ها میپردازد.

روشی برای محاسبه میزان تغییر شکل، نیروهای داخلی و عکس العمل‌های تکیه‌گاهی یک سازه است. اطلاعات مورد نیاز برای این محاسبات مشخصات مقاطع سازه و بارهای وارد بر سازه هستند.

سازه‌ها از دو دیدگاه از لحاظ بارگذاری قابل بحث هستند:

• بارگذاری دینامیکی

• بارگذاری استاتیکی

همچنین عوامل موثر در تحلیل سازه‌ها شرایط تکیه‌گاهی، اتصالات، و قیود آن‌ها می‌باشد.

بارهای دینامیکی

بارهای دینامیکی به بارهایی که تابعی از زمان باشند گفته میشود. یعنی به صورت تابع( P = P(t قابل بیان هستند. بارهای استاتیکی حالتی خاص از بارهای دینامیکی محسوب میشوند که با تابع ثابت تعریف میشوند.

به طور کلی بارهای دینامیکی به دو گروه تناوبی و غیر تناوبی تقسیم میشوند.

برای بارهای تناوبی میتوان یک دوره تناوب یا بسامد در نظر گرفت. از این گونه بارها میتوان بار ناشی از امواج جزر و مد دریا و نیروی وارده بر دستگاهها در اثر تنظیم نبودن یک شفت دوار را نام برد.

برای بارهای غیر تناوبی نمیتوان یک زمان تناوب خاص تعریف کرد. مثال این گونه بارها بار ناشی از یک انفجار بر روی سازه یا بار لرزه‌ای وارده از زمین به هنگام زلزله است.

در علم دینامیک سازه ها میتوان بعضا بارهای غیر تناوبی را توسط تبدیلات فوریه به صورت سریهایی از بارهای تناوبی سینوسی و کسینوسی بیان کرد.